tag:blogger.com,1999:blog-28400478546045079652024-02-19T08:18:34.767-08:00emmy karadimaEmmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comBlogger93125tag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-76921548961360781682017-12-28T04:08:00.000-08:002017-12-28T04:08:21.427-08:00Satin 228 - Seventeen Cosmetics <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw7huzZAOQnD8FgUGngJTnbw14hXWXdXXCmF6iWW5Pva_uj_4SW9fisL9xvlZWd05EUxkhzhHsKQcWkz7tpDmofhq_1hm2CMltlZB9GG9o9mQvkYnXA0mH3mIJsbhkRRWMKq6HWONXxFw/s1600/FullSizeRender.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1596" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw7huzZAOQnD8FgUGngJTnbw14hXWXdXXCmF6iWW5Pva_uj_4SW9fisL9xvlZWd05EUxkhzhHsKQcWkz7tpDmofhq_1hm2CMltlZB9GG9o9mQvkYnXA0mH3mIJsbhkRRWMKq6HWONXxFw/s400/FullSizeRender.jpg" width="398" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
We already know that "red" is this years trend . We see it literally everywhere starting from clothes, shoes, accessories and of course makeup cosmetics. I really wanted to try the red shadow effect , so I chose the silky shadow satin 228 from <a href="http://seventeencosmetics.com/el/" target="_blank">Seventeen Cosmetics</a> which turned out to have a magical effect on me. Most eyeshadows may look fierce in pictures or even in specific makeup tutorials and have nothing to do with the real color itself. But luckily this one really owns its intense color both in packaging and the time you apply it. <div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
The goal was to achieve a fierce Christmas red passion look but it ended up as a Mexican look . The power however is equal and I'm so happy with the color result. You can find the satin shadow No 228 here :</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://seventeencosmetics.com/el/colour/eyes/silky_shadow_new.html">Seventeen Silky Shadows </a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="871" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOv9O_i8Req7p5ibrqO2S8pl5faPOKWr9eOOsU-YmFMJRntGpqJKyzJ1-N9eBtjC3QILhpKJUc2LGvLWToa5_5ISc02dTXYHlZYU2PR0QOOyh6NDUXuzpke-Sde-1JjeKyRkpp1A23v0Y/s640/FullSizeRender+%25281%2529.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Silky Shadow - Satin 228<br />Seventeen Cosmetics </td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br /></div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-84855508342825066132017-12-10T10:52:00.003-08:002017-12-10T11:07:17.628-08:00 Vichy - Aqualia Thermal <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaFUAeSVO8wt5kTUu_-jn3cPmYz8TsZK9cYQsLBEMNIqPZGE0mktDgx18KALc3rO1mm2g9adfBDdKympmHlbmBF3ASWbtce3gSEpIuvEQWYqv4F1ABVwdWrx5w5hqk7dp72zw7fek7ss0/s1600/FullSizeRender+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaFUAeSVO8wt5kTUu_-jn3cPmYz8TsZK9cYQsLBEMNIqPZGE0mktDgx18KALc3rO1mm2g9adfBDdKympmHlbmBF3ASWbtce3gSEpIuvEQWYqv4F1ABVwdWrx5w5hqk7dp72zw7fek7ss0/s640/FullSizeRender+%25281%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Speaking of Christmas I prefer to give a glam and some oxygen simply by applying the Vichy light cream in my face in a daily basis. Vichy is really suggested to you as a way to stay hydrated from daily confusions. It's definitely a dynamic hydration . You can also use the Aqualia Thermal series eye balm for better results!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCn5V5xf914HjwwGupeASaISYnEeffHYuWlOQbWxsthvMyEHdaIn4ok-VT9DILG21lf2L14BORhRgYoS3pUpp75cHxs8NIOLCdQndEYobnyvK6Q8YAUa1hZVIGyVPAfefQHhi6euRiYR8/s1600/IMG_9080.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCn5V5xf914HjwwGupeASaISYnEeffHYuWlOQbWxsthvMyEHdaIn4ok-VT9DILG21lf2L14BORhRgYoS3pUpp75cHxs8NIOLCdQndEYobnyvK6Q8YAUa1hZVIGyVPAfefQHhi6euRiYR8/s640/IMG_9080.JPG" width="425" /></a></div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-69877246468426383452017-10-05T05:37:00.001-07:002017-10-05T05:40:07.342-07:00Dress like a Parisian during Autumn <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI2UZO8Sv-14l7_UV99cPGa7c0IThoEvze8UW0Y10IKi1I-nEtiQWxSoJEYQxkkM1VRMe47qV31MY44FX_8dlMV_7HkV8Oajr7ZS6m6JJp2Q_bJNKX826jlNhT9hCSZmiGRHSWTkCY8Ho/s1600/FullSizeRender+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1141" data-original-width="1600" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI2UZO8Sv-14l7_UV99cPGa7c0IThoEvze8UW0Y10IKi1I-nEtiQWxSoJEYQxkkM1VRMe47qV31MY44FX_8dlMV_7HkV8Oajr7ZS6m6JJp2Q_bJNKX826jlNhT9hCSZmiGRHSWTkCY8Ho/s640/FullSizeRender+%25281%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Φθινόπωρο . Παρεξηγημένο μου φθινόπωρο που όλοι επιδοκιμάζουν και όλοι καταριούνται με αυτή την διακριτική και αφανή γοητεία που εκπέμπεις. Πώς γίνεται να είσαι σε όλους αρεστό ?! Δε γίνεται.Το έχει πει άλλωστε και ο "Σόλων ο Αθηναίος".</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Υπάρχουν όμως τρόποι που μπορεί κανείς να σε αγαπήσει, αν φυσικά το επιθυμείς . Σε ποιον δεν αρέσει άλλωστε να τον αγαπούν και να τον περιμένουν με λαχτάρα, να τον ζουν με όλη την ομορφιά και ασχήμια που μπορεί να έχει ?! Εγώ λοιπόν επέλεξα να σε αγαπήσω με το δικό μου τρόπο. Έτσι όπως ξέρω. Κάνοντάς σε όμορφο και εύκολο με τη δική σου γοητεία, είτε με ήλιο είτε με κρύο. Και εκείνες τις πρώτες βροχές σε ένα συννεφιασμένο mood που έχεις να μου χαρίσεις. Εκείνον τον απροσδόκητο καιρό που θυμίζει καιρό και κρύο Παρισιού. Ή τουλάχιστον έτσι θέλησα εγώ να το παρομοιάσω. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Νιώθοντας λοιπόν , αυτό τον Παριζιάνικο αέρα </span><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">, κάποιες μέρες αυτής της εποχής </span><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">πηγαίνοντας για πρωινό και τρώγοντας </span><span style="background-color: white; font-family: "helvetica neue" , "helvetica" , "arial" , sans-serif;">croissant</span><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> σε ένα τοπικό cafe ,</span><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">θέλησα να αναπαραστήσω σε ένα outfit την ψυχολογία μου το τελευταίο διάστημα, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Δεν είναι πως νιώθει κάποιος Γάλλος, Ιταλός ή Ισπανός απλώς με μία εμφάνιση ή κάποια επιφανή κοινά χαρακτηριστικά, αλλά είναι όλο το </span><span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">συνονθύλευμα στοιχείων προσωπικότητας , ακουσμάτων συμπεριφορών και εξωτερικών χαρακτηριστικών. Έχοντας ,λοιπόν, μεγάλη αγάπη ,τόσο για την ιδεολογία των γυναικών της Γαλλίας, των τρόπων συμπεριφοράς τους , των αναπαλαιωμένων και vintage french jazz ακουσμάτων μου, αλλά και της αξιολάτρευτης στοχευμένης επιλογής ενδυμάτων τους δεν μπορώ να πω πως μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να νιώσω και να εκφραστώ σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με ανάλογο τρόπο. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">" Parisian women " :</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">Εκείνες οι γυναίκες που είναι ενημερωμένες , δυναμικές , πάντα προσεκτικές στις κινήσεις τους και φερόμενες με ανεπιτήδευτες ερωτικές τακτικές, προσέχοντας λεπτομέρειες και παραλείποντας σημαντικά εκκεντρικά στοιχεία και χαρακτηριστικά στην εμφάνισή τους. Θέλουν να νιώθουν ελεύθερες , άνετες αλλά κομψές στον τρόπο που ντύνονται , χωρίς ωστόσο να φαίνεται ότι έχουν προσπαθήσει ιδιαίτερα. Λίγα απλά και λιτά είναι αυτά που θα τις δεις να φοράνε, χωρίς ωστόσο να φαίνεται πως λείπει κάτι από τη συνολική τους εικόνα. Το κόκκινο κραγιόν , είναι καταλυτικό στοιχείο , αν όχι απαραίτητο για πρωινές έως και βραδινές εμφανίσεις τους , καθώς και τα ανάλαφρα και επιμελώς ατημέλητα μαλλιά.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">Στο παραπάνω outfit λοιπόν , η επιλογή κοτλέ flare pants σε συνδυασμό με satin shirt , ζώνης με αγκράφα και επιπλέον αξεσουάρ ήταν αρκετή για να νιώθω εντός εποχής και εκτός χώρας! </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://www.blogger.com/null" lang="fr" style="background-color: white; cursor: pointer; font-family: "Open Sans", verdana, arial, sans-serif;">à bientôt </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://www.blogger.com/null" lang="fr" style="background-color: white; cursor: pointer; font-family: "Open Sans", verdana, arial, sans-serif;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://www.blogger.com/null" lang="fr" style="background-color: white; cursor: pointer; font-family: "Open Sans", verdana, arial, sans-serif;"><br /></a><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ydtryV65UGk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/ydtryV65UGk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="color: #222222; font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-47735092214362498572017-08-02T07:21:00.002-07:002017-08-02T07:32:05.421-07:00Summer Beauty & Outfit Tips / 1st Vlog <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjX-5Xi8I7bjyVOTx144YucfvtU1uOAxSz-wIluPEPT4syzeXDSDW96z4fvnoWHyNX_07fCSljisRd5UoE13S0aj9Gj2bZ1Ixc8cjh1JzEx_fzhHVkxN301eSNQftVIYTihHyaP4-fEco/s1600/IMG_5074.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjX-5Xi8I7bjyVOTx144YucfvtU1uOAxSz-wIluPEPT4syzeXDSDW96z4fvnoWHyNX_07fCSljisRd5UoE13S0aj9Gj2bZ1Ixc8cjh1JzEx_fzhHVkxN301eSNQftVIYTihHyaP4-fEco/s640/IMG_5074.JPG" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><h1 class="" itemprop="name" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 20px; font-stretch: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: 1.1; margin: 0px; padding: 10px 15px; text-align: start; vertical-align: baseline;">
Wonderful Cushion - Enlumineur visage éclat naturel</h1>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Έχοντας περάσει ένα μεγάλο διάστημα εγκεφαλικής ξηρασίας και έλλειψης δημιουργικότητας σκέφτηκα πως θα μπορούσα μέσα σε όλη την υπόλοιπη social mediaκή εξάπλωση που όλοι τείνουμε να κάνουμε πλέον , να προσθέσω και έναν ακόμη τρόπο επικοινωνίας και οπτικοακουστικής δικτύωσης στο πρόγραμμά μου. Αυτός λοιπόν θα είναι το vlogging .<br />
<br />
Παρακολουθώντας για αρκετό διάστημα συστηματικά συγκεκριμένους vloggers του εξωτερικού , πάντα αρεσκόμουν στον τρόπο που επιλέγουν οι άνθρωποι να μοιραστούν αποκόμματα της καθημερινότητάς τους ,είτε αγαπημένα τους συναισθήματα, αντικείμενα , στιγμές κ.ο.κ .Επιπλέον εκτός της μεγάλης μου συγγραφικής λατρείας και αραιής ίσως συγγραφής άρθρων στο blog μου , σκέφτηκα να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου και αλλού. Εκτός των άλλων , αγαπώ την άμεση ή και έμμεση επικοινωνία με τους ανθρώπους ,καθώς και την εξάπλωση ιδεών και απορρόφηση εμπνεύσεων από δημιουργικά άτομα με τα οποία συναναστρέφομαι. Θεωρώντας ως εύκολο μέσο το διαδίκτυο, ο καθένας από εμάς , έχει τη δυνατότητα να επιδείξει τις πολύπλευρες πτυχές της φανταχτερής του προσωπικότητας , με κάθε πιθανό τρόπο που αυτός έχει σκεφτεί. Ωστόσο όσο εύκολο και αν είναι πλασμένο στο μυαλό μας , το να δικτυωθούμε , τόσο δύσκολο είναι ο τρόπος που θα επιλέξουμε να το κάνουμε, να έχει την επιθυμητή αν θέλεις , την ονειροποιημένη απήχηση στο κοινό.<br />
<br />
Αν με ρωτούσαν σε ποιο κοινό θα επιθυμούσα να απευθυνθώ , θα απαντούσα πλαγίως και υπεκφεύγοντας τις ηλικιακές ταμπέλες , προσπαθώντας να προσδιορίσω το περιεχόμενο των ακόλουθων video μου , εκ των οποίων μόνο το 20% έχω ήδη επεξεργαστεί στο μυαλό μου, για άτομα που επίσης ζητούν έμπνευση από το καθετί για το καθετί στη ζωή τους. Δε θα αποκαλούσα τον εαυτό μου "πηγή έμπνευσης", απλώς όπως κάθε ανθρώπινο ον προσπαθώ να εκφράσω με ποικιλόμορφους τρόπους τα αστείρευτα συναισθήματα και ιδέες που έχω κατά διαστήματα.<br />
<br />
Παίρνοντας λοιπόν την περίοδο δημιουργικής ξηρασίας μου ως πηγή έμπνευσης , και μετατρέποντας τη σε πηγή δημιουργίας , σπεύδω να πω μερικά λόγια για την επιλογή μου να στραφώ και στο vlogging .Όντας διχασμένη για το τι ακριβώς από αυτά που σκέφτομαι πως μου αρέσει να παρακολουθώ σε άλλους vloggers του εξωτερικού και το τι ακριβώς θα ήθελα να παρουσιάσω σε Έλληνες ή και ξένους θεατές , κατέληξα στο ότι θα μπορούσα να προβάλω όσο γίνεται μία συγχρονία ιδεών σε θέματα ομορφιάς και περιποίησης ,καθώς και tips για το πως μπορείς να κάνεις το απλό να φανεί fancy και cool σε κάθε outfit. Ακόμη θα επιθυμούσα να προβάλω τις σκέψεις και τα συναισθήματα που προκύπτουν από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο fact.<br />
<br />
Το πρώτο λοιπόν vlog (Vlog 1 : Saveurs d'ete - <a href="https://www.youtube.com/watch?v=V734xhkG2Xw">https://www.youtube.com/watch?v=V734xhkG2Xw</a> ) είναι ένα μικρό δείγμα όσων ήδη ανέφερα και όσων θα προκύψουν στην πορεία. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ένα φανταχτερό πρώτο τίτλο , έναν τίτλο κοινό στο ανθρώπινο μάτι και mainstream οπτικοακουστικά. Προτίμησα ωστόσο να επιλέξω έναν τίτλο στα γαλλικά , καθώς είναι η γλώσσα η οποία με εκφράζει περισσότερο ψυχικά το τρέχον διάστημα. Καλοκαιρινές γεύσεις λοιπόν , είναι ο τίτλος , κάνοντας το βίντεο μου να εμφανίζεται πλάι σε στήλες vlog από γαλλική κουζίνα με φινέτσα ορεκτικών. Δε με πτοεί. Άλλωστε είμαι άνθρωπος που ξέρει να σέβεται το σωστό φαγητό. Το περιεχόμενό μου παρόλα αυτά έχει να κάνει με μικρές λεπτομέρειες και συμβουλές που μπορεί να ακολουθήσει κάθε γυναίκα, ειδικώς τους καλοκαιρινούς μήνες , όπου εκτός του ηλιοκαμένου κορμιού αποκτούμε και πιο ταλαιπωρημένο δέρμα, το οποίο χρειάζεται τη δική του φροντίδα και τόνωση με προϊόντα περιποίησης προσώπου: (http://uk.caudalie.com/care-face/product/serums-oils/radiance-serum-complexion-correcting.html) & (https://www.sephora.gr/el/proionta-lampshs/16058-enlumineur-teinte-universelle.html) .<br />
<br />
Και τέλος, ένα ακόμη part του βίντεο είναι tips για cool & fancy looks τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού στην παραλία ,χωρίς πολλά πολλά.<br />
<br />
Ένα subscribe στο κανάλι μου : https://www.youtube.com/channel/UCsl7VI86zPLhsiQJbL9NABw<br />
<br />
& ένα like στο ακόλουθο βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=V734xhkG2Xw<br />
<br />
θα ήτω αρκετά τίμιο για την καλή αρχή μου.<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/V734xhkG2Xw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/V734xhkG2Xw?feature=player_embedded" width="320"></iframe><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<h1 class="watch-title-container" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; font-family: "YouTube Noto", Roboto, arial, sans-serif; font-size: 20px; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; padding: 0px; white-space: nowrap; width: 618px; word-wrap: break-word;">
</h1>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-28137080541271853122017-05-14T13:22:00.002-07:002017-05-14T14:15:53.485-07:00"Organizing your Closet is like organizing your Life"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgvpgFVCZ_MqG-BSfgWqoOaOEj5pI_exkrwOyYFbZvcwkdSWnAEaRw7FKqLnfi6-JR9NvqdDM1wKfwiXC6nr8LFwnl6CB5ULBQ5LMbAO1mLgTurQpo5vZs5vakvCcMLpR85fWIQEW9PPo/s1600/7f3b9fcc4a475a62f84ab0c5c86a8373.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgvpgFVCZ_MqG-BSfgWqoOaOEj5pI_exkrwOyYFbZvcwkdSWnAEaRw7FKqLnfi6-JR9NvqdDM1wKfwiXC6nr8LFwnl6CB5ULBQ5LMbAO1mLgTurQpo5vZs5vakvCcMLpR85fWIQEW9PPo/s640/7f3b9fcc4a475a62f84ab0c5c86a8373.jpg" width="420" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Άνοιξη 2017. Όπως οι περισσότεροι μία με δύο φορές το χρόνο προσπαθούν να ανα-τακτοποιούν την ντουλάπα τους και να βάζουν τα ρούχα τους σε τάξη, ή τουλάχιστον σε κάτι που να απομακρύνεται ορατά και πρακτικά από τον όρο του χάους. Η ντουλάπα σύμφωνα με τη μητέρα μου (να τη χαίρομαι μέρα που είναι) πρέπει να φτιάχνεται μία φορά όταν καταφθάνει ο χειμώνας και μία όταν πλησιάζει καλοκαίρι , για να μπορείς με ευκολία να τακτοποιήσεις τα ρούχα σου και να βρίσκεις ευκολότερα τι επρόκειτο να φορέσεις. Προσωπικά ,διαφωνούσα πάντα με αυτή τη λογική και όπως άλλωστε στα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου προσπάθησα να εφαρμόσω μία δική μου τακτική που θα με βόλευε περισσότερο , δε θα με ταλαιπωρούσε ιδιαίτερα και θα μου ήταν πιο ευχάριστη.<br />
<br />
Έχοντας ήδη από μικρή ηλικία μεγάλη έως ακραία αγάπη για όλα τα ρούχα μου ένα προς ένα, εκτός από εκείνα που ανακαλύπτεις στο βάθος της ντουλάπας διπλωμένα κάτω από εξίσου θαμμένα καρτελωμένα ρούχα και απορείς αν ήσουν ή όχι νηφάλια όταν το αγόρασες ή αν το αγόρασες υπό άσκηση βίας η πίεσης κάποιου ακραίου εξαναγκασμού. Απορείς αν υπήρξε ψυχωτικός βιασμός για την αγορά ενός ρούχου , που ποτέ δεν τόλμησες στην τελική να αγγίξεις και ποτέ να κυκλοφορήσεις απλά και μόνο γιατί εξαρχής δεν το αγάπησες. Στο αντίκρυσμά του λοιπόν βλέπεις μία άλλη πλευρά του εαυτού σου , αυτή που απορείς αν υπάρχει ακόμη κάπου ή αν έχει καλυφθεί από αυτό που θέλεις να δείξεις, που συνήθως είναι αυτό που βρίσκεται σε ένα αρκετά ορατό σημείο της ντουλάπας ή έχει φορεθεί περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα.<br />
<br />
Μπερδεύοντας λοιπόν τα συναισθήματα μου όπως και τις ακόλαστες επιθυμίες μου για αγορά ρούχων προσπαθώ να ξεκαθαρίσω την ποιότητα της ντουλάπας μου όχι σε καλοκαιρινά και χειμερινά ρούχα , αλλά σε αγαπημένα και λιγότερο αγαπημένα, Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τη ζωή μας. Δεν είναι εύκολο για όλους να πετάμε ρούχα είτε τα έχουμε φορέσει είτε όχι , ούτε μας είναι εύκολο να τα κρύβουμε και να τα δωρίζουμε , εκτός αν οι ντουλάπες μας , αυτές οι τρίτες που αναγκάστηκες να αγοράσεις γιατί οι τεράστιες επιτοίχιες 2 , ήξερες ανέκαθεν ,πως δε θα είναι αρκετές για τα κυβικά σου, έχουν πραγματικά ξεχειλίσει και δεν έχεις που αλλού να τα τοποθετήσεις. Τακτοποιώντας λοιπόν τα ρούχα μου, όπως και τους ανθρώπους στη ζωή μου ,προσπαθώ ,φτιάχνοντας την ντουλάπα μου ,να τοποθετήσω τα ρούχα μου με τέτοια σειρά, ώστε να είναι όλα ευδιάκριτα με την πρώτη ματιά και κανένα θαμμένο στις πιο απόκρυφες γωνίες την ντουλάπας. Με αυτόν τον τρόπο δεν υποβαθμίζεις την αξία κάποιου από αυτά , αντιθέτως νιώθεις πως έχει υπάρξει ένα από τα κομμάτια της ζωής σου.<br />
<br />
Ανοίγοντας λοιπόν την πολυαγαπημένη μου ντουλάπα , θα είμαι σε θέση τακτοποιώντας τα ρούχα μου να βρω τι θέλω να φορέσω ή αλλιώς να θυμηθώ , χωρίς ωστόσο να αναιρώ την αξιόλογη ανάμνηση όλων των υπόλοιπων κομματιών. Ρούχα, ρούχα ρούχα ... ποτέ δε σταματάς να αγοράζεις σε αντίθεση με τους ανθρώπους που υποθετικά και σύμφωνα με του ροζ κανόνες μίας συννεφιασμένης κοινωνίας κάποια στιγμή θα υπάρξει ένα θεωρητικό τέλος στη σχέση σου με το άλλο φύλλο , αφού θα επιλέξεις να μείνεις με ένα πρόσωπο. Τα ρούχα ποτέ δε σε περιόριζαν σε έναν τέτοιου είδους προκατειλημμένο κανόνα. Αντιθέτως σου δίνουν τη δυνατότητα να συνδυάζεις παλιά αγαπημένα κομμάτια με καινούρια πιο εξελιγμένα.<br />
<br />
Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος άνθρωπος που νιώθει τόσα συναισθήματα αγγίζοντας ένα κομμάτι της ντουλάπας μου ή ένα μελλοντικό κομμάτι της ντουλάπας μου.. Ίσως είναι η εξωφρενικά στενός δεσμός που έχω αναπτύξει με αυτά ή αυτού του είδους η εξέχουσα αδυναμία που με διακατέχει για αυτά κάθε στιγμή που κάτι γίνεται δικό μου. Μιλώντας πάντα για τα ρούχα, και σε καμία περίπτωση για τα άτομα που έχουν περάσει από τη ζωή μου!! Δε ξέρω λοιπόν ... αν είναι ένα συναίσθημα κοινό το ακόλουθο ή καθαρά δικό μου , το οποίο έχω βοηθήσει να θρέψει με το πέρασμα του χρόνου και να γίνει ακόμη πιο έντονο.<br />
<br />
Νιώθω λοιπόν πως όσο τακτοποιημένη και αν είναι οι ντουλάπα μου ,όσο σωστά χρωματικά ή όχι είναι τοποθετημένα και διπλωμένα τα πολυαγαπημένα μου ρούχα, με το που την ανοίξω θα ξέρω εκ των υστέρων που βρίσκονται 3-4 εξεζητημένα κομμάτια μου. Κομμάτια , που με το πρώτο βλέφαρο είχα ερωτευτεί , με την πρώτη δοκιμή είχα αγαπήσει. Ήταν ελάχιστες οι φορές που ήμουν παρορμητική στην αγορά ενός ρούχου, μία ή δύο φορές μόνο θυμάμαι έτυχε να αγοράσω κάτι πριν καν καλά καλά το δοκιμάσω απλώς και μόνο γιατί αυτό που είδα και άγγιξα με γέμισε και δεν ήταν σίγουρα το συνθετικό υλικό ή η πολυεστέρα που με οδήγησαν σε αυτό. Μπορεί μάλιστα να με γέμισε τόσο που ήξερα πως μπορεί να μην το φορέσω ποτέ, ή να μείνει εκεί αιώνια με την καρτέλα μπροστά στην ντουλάπα μου για να μου θυμίσει πως ένιωσα την πρώτη στιγμή που το αντίκρισα.<br />
<br />
Αγαπημένα κομμάτια.. δεν είναι τελικά αυτά που έχεις λιώσει ή που έχεις πολυφορέσει ,καμιά φορά, μιλώντας ακόμη για υφάσματα που τείνει να φορά ο άνθρωπος. Αγαπημένα κομμάτια είναι μερικές φορές αυτά τα λίγα , που στα δικά σου μάτια είναι ιδιαιτέρως όμορφα όχι λόγω της όψης τους ,αλλά λόγω του πως σε έκαναν να αισθανθείς μόλις τα απέκτησες. Αγαπημένα κομμάτια είναι αυτά ,που ξεχωρίζεις ανάμεσα στον όγκο ρούχων ,τα οποία με επιμονή παραμένουν στη ντουλάπα σου , δίχως να κερδίζουν έστω μία δεύτερη δοκιμή σου, και με το που τα πιάνεις στα χέρια σου έρχεται αυτόματα στο μυαλό σου μία συγκεκριμένη μουσική ή ανάμνηση.Και θα παραμείνουν αγαπημένα λόγω του πως τα έχεις στο μυαλό σου , ακόμη και αν η μόδα έχει περάσει, ή αν υφή τους έχει φθαρεί εκεί στην άκρη όπου κρέμονται στην χαριτωμένη σου ντουλάπα, ακόμη και αν η καρτέλα αρνείται πανηγυρικά να κοπεί , θα τα κρατάς εκεί , ορατά για να δίνουν μια νότα ζωής μέσα σε όλα τα υπόλοιπα ρούχα που έχεις αγοράσει με τον καιρό.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/WtsjrvwqIr0/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/WtsjrvwqIr0?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-31160539584616767722017-02-15T08:54:00.003-08:002017-02-15T09:15:40.781-08:00Valentine's Day etc<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQk6XG0CbN7Vqbm4lLjGFy2gIGopY-Wae4c9BK8WdwWkSzJbyVthmWhk-A_2uAhwSTjOzEMR2xhfR_OKIEUgjrB64aad67o11igqelg6nOjh1aL6UPk3ljFC_B7yNHP94zl4UKGnUHLoU/s1600/fff.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQk6XG0CbN7Vqbm4lLjGFy2gIGopY-Wae4c9BK8WdwWkSzJbyVthmWhk-A_2uAhwSTjOzEMR2xhfR_OKIEUgjrB64aad67o11igqelg6nOjh1aL6UPk3ljFC_B7yNHP94zl4UKGnUHLoU/s400/fff.png" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Δεν έχω προλάβει καν να πιω μια γουλιά καφέ.. Είχα επιστρέψει στο πατρικό μου και σήμερα είναι η ημέρα γυρισμού. Ούτε κατάλαβα πως ξύπνησα , ποιος με ξύπνησε ή αν ήταν τα όνειρα ή οι εφιάλτες μου που μετά βίας με σήκωσαν από το κρεβάτι. Ένα κρεβάτι τόσο βαρύ , με τόσο βαριά σκεπάσματα, κάτω από τα οποία μερικές φορές τείνω να κλείνομαι , νιώθοντας πως μεταφέρομαι έστω νοερά σε ένα διαφορετικό κόσμο, αποδιοργανωμένο , καθόλου πιεστικό και σκοτεινό. Ένα κόσμο στον οποίο αυτές τις λίγες φορές νιώθω πιο άνετα με τις εξωτερικές συνθήκες και όλα τα συναφή. Δεν γνωρίζω καν γιατί χρησιμοποίησα τον όρο "νιώθω πιο άνετα"... ίσως να μου βγήκε ασυναίσθητα ίσως και επιτηδευμένα.<br />
<br />
<br />
Η αλήθεια είναι πως Δε νιώθω άνετα. Σήμερα είναι μία μέρα που με κάνει να νιώθω άβολα από πολλές απόψεις. Τι είναι σήμερα? Πόσο έχει ο μήνας σκέφτομαι πριν καλά καλά βγω από το δικό μου μικρόκοσμο παπλώματος , αυτό το χαριτωμένο παστέλ χρώματος , πάπλωμα πολυεστέρας. "14 Φλεβάρη". Ανοίγω και κλείνω τα μάτια μου για περίπου δέκα λεπτά, σκεπτόμενη πως την επόμενη φορά που θα τα ανοίξω θα αλλάξει κάτι σε αυτή τη σαχλή ημερομηνία. Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρή κιόλας ηλικία , να ακούει πως υπάρχει μία καθορισμένη ημερομηνία για τους ερωτευμένους , και για το πότε αυτοί γιορτάζουν...Θυμάμαι επίσης πως ακόμη και σήμερα έχω την ίδια ξινή αντίδραση στο άκουσα αυτής της γιορτής, όπως και τότε που την έμαθα για πρώτη φορά στα 5 μου.. Μπορεί τότε να μη γνώριζα καν την έννοια της λέξης "έρωτα" , μπορεί να μην είχα νιώσει το παραμικρό συναίσθημα για κάποιο άλλο πρόσωπο αλλά τουλάχιστον τώρα δικαιωματικά μπορώ να παραμορφώνομαι ξινά στο άκουσμα της.<br />
<br />
Στα 21 μου , μερικά χρόνια μετά, έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει καλύτερα πως είναι αυτός ο κόσμος γύρω μου, και έξω από τα κλινοσκεπάσματα , μπορώ να υποθέσω γιατί ενστερνίζεται ο κόσμος μία γιορτή αυτού του είδους. Μια γιορτή πλημμυρισμένη από κόκκινο, και εμπλουτισμένη με πολλά φτερά , καρδούλες , κάρτες με στιχάκια και μπαλόνια αγάπης. Αυτά τα μπαλόνια με το αέριο που λίγο αν λυθούν λογικά θα φύγουν από δίπλα σου πριν καν το αντιληφθείς και θα τα δεις σε λίγα λεπτά ψηλά στον ουρανό. Θα ήταν ακόμη πιο ειρωνικό αν είχες αγοράσει ένα τέτοιο μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς...Έτσι θα είχες την πεποίθηση πως η καρδιά που πριν λίγο είχες αγοράσει με λαχτάρα και τη νόμιζες δική σου, δεν ήταν ποτέ δική σου ,αλλά καταπιεζόταν δεμένη στο χέρι σου και έφυγε άρον άρον να γλιτώσει , πετώντας ψιλά και κοιτώντας σε τόσο με χαρά στο βλέμμα διαφυγής, όσο και με άγχος για το αν εμπέδωσες το ότι ποτέ δεν ήθελε να είναι δική σου.<br />
<br />
<br />
Το εμπέδωσες και μάλιστα από μικρή ηλικία ,πως δεν μπορείς να κρατήσεις κάποιον χωρίς τη θέλησή του, και πως οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται αμοιβαία ,ακόμη και αν αυτό δείχνουν, πως δεν είναι όλα τόσο ιδανικά στον έρωτα και την αγάπη όπως ο κόσμος τα έχει παρουσιάσει πως είναι. Ένας κόσμος ,που πλέον έχει εξιδανικεύσει τον ορισμό της αγάπης και έχει πλανέψει τους ερωτευμένους με επιφανειακές πρωτότυπες αγαπησιάρικες ιδέες . Ιδέες καλώς καλουπωμένες με όμορφους ανθρώπους, όμορφες ζωές σε εξωτικές παραλίες χωρίς προβλήματα ,ξενιτεμένα μυαλά γεμάτα βιτρινιακές φιγούρες και σαγηνευτικά περιτυλίγματα, μαριναρισμένα με ευφάνταστες κουβέντες γεμάτες ενθουσιασμό για τον έρωτα και τη ζωή.<br />
<br />
<br />
Ίσως αυτοί να είναι κάποιοι από τους λόγους που νιώθω αμήχανα μία τέτοια μέρα. Είτε είναι η άποψή μου για τη ζωή , είτε είναι οι μέχρι τώρα εμπειρίες μου ,είτε είμαι εγώ η ίδια. Μπορεί πράγματι να είμαι εγώ μία από τις τραγικές της Επιδαύρου. Και αυτό γιατί έτσι με έχουν κάνει να νιώσω. Ο κόσμος γύρω μου , με έχει κάνει να νιώσω τραγική με την έννοια της υπερβολικής. Γιατί υπερβολική θα ρωτήσει κάποιος?! Είναι κάποιος υπερβολικός όταν ξέρει σπιθαμή προς σπιθαμή ποιος είναι και τι ζητάει στη ζωή του?! Όπως φαίνεται είναι όχι τόσο υπερβολικός αλλά κακώς ρεαλιστής με τα πράγματα γύρω του. Ρεαλιστής με αυτούς που υπήρξαν παραμυθάδες και ρεαλιστής με τους ψευδείς πολιορκούντες. Όσο ωραία και αν είναι τα ροζ σύννεφα, κάποια στιγμή θα γίνουν γκρι και ξεθωριασμένα, αχνά και διαφανή , τόσο που έχεις τη δυνατότητα πια να δεις τι υπάρχει πίσω από αυτά.<br />
<br />
Ωραία η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δε λέω.. όμορφη , χαριτωμένη για όσους δεν έχουν δει τα άκρα, για όσους έπεσαν για πρώτη φορά με τα μούτρα στον έρωτα και φέρθηκαν αυθόρμητα με το πρώτο άτομο που ένιωσαν μερικές έστω σπίθες και το σαχλό ,λεγόμενο "ανακάτεμα στο στομάχι", αυτό που εγώ συνήθως νιώθω όταν πιω λίγο παραπάνω ή όταν μπερδέψω τα ποτά. Ε υπάρχουν και αυτοί που το νιώθουν για άτομα, πρωτάκουστο αλλά συμβαίνει. Συμβαίνει σε αυτούς τους λίγους που τυχαίνει να το νιώθουν αμοιβαία. Και προσμονούν καρτερικά να γιορτάσουν αυτή τη μέρα , λες και την επόμενη αυτή στις 15 Φλεβάρη θα πεθάνει ο έρωτάς τους, ή θα τους αρπάξει κάποιος μέσα από τα χέρια το έτερον τους ήμισυ...<br />
<br />
Ποτέ δεν ήμουν της άποψης πως πρέπει να προσδιορίζεις τον έρωτά σου, σύμφωνα με εμπορευματοποιημένες και καμουφλαρισμένες γιορτές , αλλά να επισημαίνεις καθημερινά, αν τυχαίνει να είσαι από αυτούς που βρήκαν την επιθυμητή ανταπόκριση στον άνθρωπο που σε κάνει να ανυπομονείς να περάσεις όσο περισσότερο χρόνο μαζί του κάθε στιγμή, πόσο σημαντικός/ή είναι για σένα, είτε είναι Χριστούγεννα, είτε είναι μία από εκείνες τις πιεστικές Πέμπτες , είτε μία απλή καθημερινή μέρα που όλα σου πάνε στραβά και θες να τον/την αντικρίσεις προκειμένου να αλλάξει τη διάθεση σου. Αυτής της οπτικής του έρωτα ήμουν έως τώρα. Ίσως κάποια στιγμή αφήσω πίσω μου όλον αυτό τον "κυνισμό" όπως ισχυρίζονται ότι έχω , και μετατραπώ σε μία τελείως διαφορετική έκδοση του εαυτού μου, αυτή που φοβάμαι πως θα έχω με περιορισμένο αριθμό ατόμων γιατί απλούστατα μπορεί αυτό να μου βγάζουν.<br />
<br />
Γιορτάστε την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σαν να είναι μία απλή καθημερινή ημέρα και Γιορτάστε τις απλές καθημερινές ημέρες της ζωής σας ,σαν να είναι η Φανταχτερή για σας Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Με αυτόν τον τρόπο θα μετατρέψετε τα σημαντικά για άλλους σε ανούσια για σας και τα σημαντικά για εσάς θα γιορτάζονται πιο ευχάριστα και πιο συχνά στην καθημερινότητά σας με κάθε χαζή δικαιολογία.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ydtryV65UGk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/ydtryV65UGk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-22347403981411802202016-12-19T14:32:00.001-08:002016-12-19T15:03:04.667-08:002016 NOTE : Stay Away From Negative People <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGWV2hBQvV-OoHxfi2ApQiQkZFferg39P5XYAgstaaR6zqwbGzU66DU0y27u-4Hky0ScPOOhAAk7q7dftL6ow3QSWTVQHzudDLezF8iCXrriBfYiLdrG4-yJVTOMKgfNygHWyLZEOWKwE/s1600/do-not-allow-negative-people-to-turn-you-into-one-of-them-quote-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGWV2hBQvV-OoHxfi2ApQiQkZFferg39P5XYAgstaaR6zqwbGzU66DU0y27u-4Hky0ScPOOhAAk7q7dftL6ow3QSWTVQHzudDLezF8iCXrriBfYiLdrG4-yJVTOMKgfNygHWyLZEOWKwE/s400/do-not-allow-negative-people-to-turn-you-into-one-of-them-quote-1.jpg" width="338" /></a></div>
<br />
<br />
Ένα ακόμη κλισέ άρθρο... Αυτό θα σκεφτείς.. "Αντίστροφη μέτρηση για το 17", "Τελευταίες μέρες του 2016","Μην ξεχάσω πριν έρθει το νέο έτος"..και ένα σωρό άλλες κλισέ κοινότυπες εκφράσεις που βαρέθηκες να χρησιμοποιείς ή να διαβάζεις σε hashtag και ταμπέλες άλλων. Αυτό σκέφτεσαι! Είναι εκείνη η στιγμή του χρόνου που νιώθεις πως μεγαλώνεις πως γίνεσαι πιο σοφός. Για κάποιο λόγο νιώθεις πως κάτι μεγάλο έρχεται στο τέλος του, πως θα πάρει ολωσδιόλου διαφορετική μορφή και όψη, και πως θα έχει μία εξολοκλήρου διαφορετική υπόσταση.<br />
<br />
Όταν ένας χρόνος έρχεται στο τέλος του βρίσκεις τον εαυτό σου χαμένο ή ένα χρόνο πιο ώριμο , έχοντας ζήσει κάποια πράγματα περισσότερα από πέρυσι , καλύτερα ή χειρότερα που σε έκαναν λίγο πιο έμπειρο, σε έκαναν λίγο πιο ολοκληρωμένο από αυτό που ήσουν. Γιατί έχω μάθει , πως ότι μαθαίνουμε , είναι μόνο υπέρ. Υπέρ για να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος ,έχοντας ζήσει έξτρα καταστάσεις που σε έφεραν σε τελείως διαφορετικές θέσεις. Σου έμαθαν πως να διαχειρίζεσαι καλύτερα κάποια γεγονότα ή σε έβγαλαν εκτός των ορίων σου και σε έκαναν άλλο άνθρωπο...έναν που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχες δει.<br />
<br />
Το ποιος είσαι δε θα σταματήσεις ποτέ να το μαθαίνεις. Σε γενικές γραμμές όλοι γνωρίζουμε τι θέλουμε, πως είμαστε και πως συμπεριφερόμαστε σε συνήθεις καταστάσεις που έχουν να κάνουν με συνήθεις πρόσωπα μέσα στην καθημερινότητα μας. Φαινόμαστε όμως λίγο περισσότερο, στα διαφορετικά. Σε αυτά που μέχρι πριν δεν ξέραμε και δεν υπήρχαν στη ζωή μας. Αυτά τα "ξένα" που ήρθαν μας άλλαξαν και ξανά έφυγαν. Εκεί αρχίσουμε να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Όταν μία κατάσταση τελείως "ξένη" τόσο ως προς εμάς και ως προς τον τρόπο που ζούμε μας εξιτάρει ή μας συγχύσει , παραμένουμε ίδιοι και απαράλλακτοι απλώς με μία σπίθα αλλαγής και διαφοροποίησης τότε ναι, μάλλον είμαστε αρκετά ολοκληρωμένοι σαν άτομα ,αρκετά δυνατοί ώστε να μην μεταλλαχθούμε προς το κακό συγκεκριμένα μέσα από μία κατάσταση.<br />
<br />
"Γιατί έχω την τάση στα περισσότερα από τα άρθρα μου να γίνομαι αρκετά κυνική ή αρκετά σουρεαλιστική και απαισιόδοξη?" με ρώτησε πρόσφατα ένας φίλος μου.. Και αναρωτήθηκα μήπως είμαι εγώ αρνητικός άνθρωπος ή μήπως είμαι απαισιόδοξη από γεννησιμιού μου ή αν έγινα έτσι...αν με έκαναν οι άνθρωποι να γίνω έτσι. Προτίμησα το δεύτερο. Όσο ρεαλιστικά και να το σκεφτώ μου ακούστηκε καλύτερα στα αφτιά της σκέψης. Θα ήταν καλύτερο να κατηγορήσω τους άλλους για το πως έγινα, πιο εύκολο τουλάχιστον. Οπότε, πιστεύοντας το πια, λέω πως ίσως ρίχνω το βάρος σε εκείνους, τους κάποιους αρνητικούς ανθρώπους, που πέρασαν από τη ζωή μου, άφησαν μία απαισιόδοξη μορφή του αρνητικού και με μετέτρεψαν σε κάτι που αρνείται εγωιστικά να δεθεί με κάτι αντίστοιχο παρόμοιας μορφής. Τουλάχιστον για το νέο έτος.<br />
<br />
Αν έμαθα κάτι από αυτή τη χρονιά..(δείχνοντας μία κλισέ μορφή του εαυτού μου), είναι πως πρέπει να μένεις μακριά από αρνητικούς ανθρώπους. Είναι εκείνοι οι λίγοι, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας με μία χαριτωμένη μορφή όμορφου και ευδιάθετα καλοντυμένου ανθρώπου που με το καλημέρα θα πάρεις μία μικρή αύρα από την αρνητικότητα τους. Καλημέρα θα πεις..και θα σκεφτείς αν το άρθρωσες σωστά, φιλί θα δώσεις και θα νιώθεις αμφιβολία για τη χρονική διάρκεια, θα χαιρετήσεις και θα νομίζεις πως ήταν υπερβολικό το νεύμα σου. Δεν είναι πως εσύ κάνεις κάτι λάθος..η πως είσαι γενικά το λάθος άτομο για αυτόν/ή , είναι που τα συγκεκριμένα άτομα όσο σωστός και να είσαι θα νιώθεις την κακή τους αύρα να σε διαπερνά όλο και περισσότερο. Με μικρά μικρά βήματα , που σκάνε στο τέλος σε κάτι αρκετά χαριτωμένο και θα σε κάνουν να πιστεύεις πως όλα είναι τόσο άσχημα εκεί έξω, ή πως τίποτα δεν είναι όμορφο.<br />
<br />
Καλησπέρα λοιπόν, σε εκείνα τα όμορφα πλάσματα που ένιωθαν και το παραμικρό και περπατούσαν άνετοι στους δρόμους ψάχνοντας τις ομορφιές στο οτιδήποτε και βρήκαν την ασχήμια στα πάντα μέσα στο πιο μικρό χρονικό διάστημα. Αν είσαι ένα από αυτά σήκωσε το χέρι, και αν έχεις γνωρίσει ένα από τα παραπάνω άτομα στη ζωή σου φύγε μακριά. Καλό είναι να αποφεύγονται. Δε θέλεις να γεμίσεις την ακλόνητη αυτοπεποίθησή σου με αμφιβολίες και τη χαρά σου με απαισιοδοξία. Στο λέω σαν φιλική συμβουλή. Αλλά ποια είμαι εγώ για να θίξει κάτι τέτοιο... Τι είναι για μένα η απαισιοδοξία ή τα άτομα αυτού του είδους?! Δε μου είναι και δε θα μου γίνουν ποτέ, δεν ήταν του γούστου μου, όσο και να δοκίμαζα πάντα κάτι μου άφηναν που τα απέφευγα σαν το θυμιάμα . Να προχθές δοκίμασα να φτιάξω green smoothie επειδή διάβασα πως είναι θρεπτικό για τον οργανισμό ειδικά όταν το πίνεις πρωινές ώρες. Όσο όμορφο και χαριτωμένο φαινόταν στην όψη και στη σκέψη, ήξερα εξαρχής οτι το σπανάκι ήταν βαρύ συστατικό. Λόγω του σπανακιού ένιωθα απίστευτα βαριά, όσο θετικά και αν προσπάθησα να το δω.<br />
<br />
Οπότε με έναν τέτοιο σχετικότατο παραλληλισμό έρχομαι και συνειδητοποιώ πως όσο όμορφο και καλό αν φαίνεται κάτι για σένα, αν είναι εξαρχής αρνητικό ως αυτοτελές συστατικό , τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα σε επηρεάσει και προφανώς αρνητικά , ακόμη και αν όλα τα γύρω συστατικά και οι περιβάλλουσες συνθήκες προβάλλονται ως θετικές για εσένα ή σε συνδυασμό με σένα. Είσαι άτομο που προσπαθεί για το καλύτερο στη ζωή του και όσο και αν είσαι πληγωμένος/η προσπαθείς να είσαι ευδιάθετος για την παρέα και την οικογένειά σου?! Είσαι άτομο που προσπαθείς να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και τη ζωή σε γενικές γραμμές ως χαρά και κάθε μέρα σαν μάθημα και νέα εμπειρία?! Τότε απέφυγε εκείνα τα πρόσωπα που σε κάνουν με το πέρασμά τους να βλέπεις τα πάντα ανάποδα , άσχημα και κατσιδιασμένα, όπως τα μαλλιά της διπλανής στην καφετέρια, που υπό άλλες συνθήκες δε θα τα πρόσεχες καν αλλά τώρα προσέχεις οτιδήποτε δε σου κάθεται καλά στο μάτι ή στα αφτιά με κάθε λεπτομέρεια και σπεύδεις να κατηγορήσεις ακόμη και τον περιπτερά επειδή σου έδωσε ρέστα σε πολλά ψιλά.<br />
<br />
Είναι τόσο εύκολο να επηρεαστείς όμως... Τόσο εύκολο να κατρακυλήσεις στο παιχνίδι της απαισιοδοξίας , όταν το έχεις μάθει με τον καλύτερο τρόπο από τους καλύτερους δασκάλους . Δάσκαλοι με το όνομα "εμπειρίες με αρνητικά άτομα". Άτομα που νευριάζουν με το παραμικρό και ξινίζουν και με το τιτίβισμα των καναρινιών, ή που στραβοκοιτάζουν όταν κάτι δεν τους αρέσει σύμφωνα με τα στρυφνά γούστα τους.<br />
<br />
Να θυμηθώ λοιπόν πριν τελειώσει το 2016 να μείνω όπως ήμουν. Να μείνω εδώ και μακριά από εκεί που μου φάνηκε εμένα στραβό. Δεν είναι πως μαθαίνουμε πολλά μέσα σε ένα χρόνο. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως μαθαίνουμε αυτό το κάτι παραπάνω , που θα μας αλλάξει και θα μας κάνει ένα τι πιο προστατευτικούς με τον εαυτό μας και τα θέλω μας. Κρατήστε ψιλά τα στάνταρ σας όσο και αν προσπαθεί το δεκαέξι να σας θυμίσει ότι τα ζήσατε , αυτά που ήδη ξεχάσατε και βιάζεστε να πάτε με χαρά στο νέο έτος. Τρέχοντας βλέπω άτομα να ψωνίζουν στα μαγαζιά, τρέχοντας να γυρνάν στις πόλεις τους..όλοι "τρέχοντας" λες και από κάτι βιάζονται να ξεφύγουν, και από κάτι νέο να πιαστούν.<br />
<br />
Ίσως αυτό είναι το σωστό. Ίσως με κάθε αλλαγή του χρόνου να αλλάζει πράγματι και ένα μεγάλο κομμάτι μέσα μας. Όπως τα φίδια έτσι και εμείς με την αλλαγή του 2016 σε 2017 να αφαιρέσουμε το παλιό αποξηραμένο πια παρελθόν και με νέα όψη και κυρίως αύρα να ετοιμαστούμε για κάτι καινούριο.<br />
<br />
"2017 be better to me"...και τέτοιες αηδίες!<br />
kisses readers<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/oCi0RHLrauU/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/oCi0RHLrauU?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-17694184996414452752016-10-29T06:50:00.000-07:002016-10-29T07:03:51.121-07:00A Small Taste of Athens <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB-sVHwlYsdQf45LebJgi_fg5UABOrfdaFzG7eaBD0xfcP0aYTyBYHFgnH6cS2tvXr501BJhd2GUwSJ5FBJg-QW3z_9n79N7yMPP-Eym_JQU4jRGw8u6g6pAJsIpvr9kvG55_0p9QskaQ/s1600/14875397_10209788346098715_1030812859_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB-sVHwlYsdQf45LebJgi_fg5UABOrfdaFzG7eaBD0xfcP0aYTyBYHFgnH6cS2tvXr501BJhd2GUwSJ5FBJg-QW3z_9n79N7yMPP-Eym_JQU4jRGw8u6g6pAJsIpvr9kvG55_0p9QskaQ/s1600/14875397_10209788346098715_1030812859_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikVkMHCg0BoPnQ6icie04_vLxZNdRcJwGmdP3di86UIkLGcB8ONuX68tLt3A7M2bRMnGiUw1tkOAJiBebbZ6mkbB7GxqEd6MwY1dB1VGrJWBB_6iULDXr0_n93gnlq6COemcZrQJJJLng/s1600/14800904_10209788343938661_1363469094_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikVkMHCg0BoPnQ6icie04_vLxZNdRcJwGmdP3di86UIkLGcB8ONuX68tLt3A7M2bRMnGiUw1tkOAJiBebbZ6mkbB7GxqEd6MwY1dB1VGrJWBB_6iULDXr0_n93gnlq6COemcZrQJJJLng/s1600/14800904_10209788343938661_1363469094_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-H12fAftso8Y/WBSoXZw4HBI/AAAAAAAADiU/Ebb2MmjvxoUlDEBc_rznw1L78d6GS-03ACLcB/s1600/14826228_10209788345378697_1253813053_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-H12fAftso8Y/WBSoXZw4HBI/AAAAAAAADiU/Ebb2MmjvxoUlDEBc_rznw1L78d6GS-03ACLcB/s1600/14826228_10209788345378697_1253813053_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0NOy7poyCg93vK8kJ6ocVBGWHOI4Oz3osDexLAgT9OaoFpzv_A6_QP_JVBs25Rq396JknDJ2IPVG_hlOQRMkj1JuYmZRapBIej2ricGfcP3Tv9h2hu47IXzml_lfVrlG6MERrALAQkSs/s1600/14826460_10209788343378647_1590393042_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0NOy7poyCg93vK8kJ6ocVBGWHOI4Oz3osDexLAgT9OaoFpzv_A6_QP_JVBs25Rq396JknDJ2IPVG_hlOQRMkj1JuYmZRapBIej2ricGfcP3Tv9h2hu47IXzml_lfVrlG6MERrALAQkSs/s1600/14826460_10209788343378647_1590393042_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCj1u_VE7H_97X7cw7fVa3ZDUZtD8_Dm1wkd9oCFM5hSLw847UMtnP0NWg9DGmVwhLGp8Iw-FCGAhgFpkYJvMbf9W4At-Fb-6gxFyC5pRHXxGHev9kpHr6wxoLC9-ybTOafMVSJmQaqU/s1600/14875335_10209788344458674_224311563_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCj1u_VE7H_97X7cw7fVa3ZDUZtD8_Dm1wkd9oCFM5hSLw847UMtnP0NWg9DGmVwhLGp8Iw-FCGAhgFpkYJvMbf9W4At-Fb-6gxFyC5pRHXxGHev9kpHr6wxoLC9-ybTOafMVSJmQaqU/s1600/14875335_10209788344458674_224311563_n.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR4Qzl_0GUEdMIcL2Mn2Mu2DiwkzFWIVvwRCNPWgskQAhDg2ke-RSzqqTp9EsHj8pA7i5POdbcR7VWbwV0pU59_tYayWmUVMre1nEmQ3wiKA2uCP8M587r7ozwc9usDkxsi7ihj9HOHsI/s1600/14877866_10209788344978687_1876949480_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR4Qzl_0GUEdMIcL2Mn2Mu2DiwkzFWIVvwRCNPWgskQAhDg2ke-RSzqqTp9EsHj8pA7i5POdbcR7VWbwV0pU59_tYayWmUVMre1nEmQ3wiKA2uCP8M587r7ozwc9usDkxsi7ihj9HOHsI/s1600/14877866_10209788344978687_1876949480_n.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfAtwoEEDLEQquIdmeqEDszTw4RagaJrEvArOV4JT041TbQ4b6bY_8kqeWJrUC1Lm0YJldkCuErzQA4gqI96temX4OVM1O2mOJ3M1h6R3fwCmg_GtG5JMRXRECyARGGTVwmzlrP_k8kBM/s1600/14877904_10209788344178667_1558974236_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfAtwoEEDLEQquIdmeqEDszTw4RagaJrEvArOV4JT041TbQ4b6bY_8kqeWJrUC1Lm0YJldkCuErzQA4gqI96temX4OVM1O2mOJ3M1h6R3fwCmg_GtG5JMRXRECyARGGTVwmzlrP_k8kBM/s1600/14877904_10209788344178667_1558974236_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpik42QlORxQlDVr9F27vsUpLvZ-VPCcvsesIYaZdwUEAITgtp5BN7uA1CgXttGAdv0aHxkXOLhe0Tn16tposB-zfOOaXGjWsvdkNFR72ESKa_7RI9m47xnvAXCk5cTzleJFO-ZIeVzOw/s1600/14914570_10209788345818708_1999518149_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpik42QlORxQlDVr9F27vsUpLvZ-VPCcvsesIYaZdwUEAITgtp5BN7uA1CgXttGAdv0aHxkXOLhe0Tn16tposB-zfOOaXGjWsvdkNFR72ESKa_7RI9m47xnvAXCk5cTzleJFO-ZIeVzOw/s1600/14914570_10209788345818708_1999518149_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlWZkRtM-RgDyB0CKudthWRWouabCyz2UnPQJuRXpp3R2UxVMsA6FbWcPJqSKNp0xkFPFehRJTTEU6CPRWwgYXDieTaTNVLVmxR6OkG46r-IaAoZYily3epbc4SNiefE1bW0uZ81LRwQ/s1600/14914653_10209788345138691_1310871573_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjlWZkRtM-RgDyB0CKudthWRWouabCyz2UnPQJuRXpp3R2UxVMsA6FbWcPJqSKNp0xkFPFehRJTTEU6CPRWwgYXDieTaTNVLVmxR6OkG46r-IaAoZYily3epbc4SNiefE1bW0uZ81LRwQ/s1600/14914653_10209788345138691_1310871573_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7u1GcXBXwh0DopLlZq-Qy0hYQmxD433JGAmye12Y6whLNdcPqyr6TDuApHPoT-cUeTX1VSt5FVakrUBvLEfye073wpOaaJWYCfdTjZO363177n6x3cJqXzOv2lwA8Zm55Gu_e88WZ1Es/s1600/14915078_10209788345258694_182614652_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7u1GcXBXwh0DopLlZq-Qy0hYQmxD433JGAmye12Y6whLNdcPqyr6TDuApHPoT-cUeTX1VSt5FVakrUBvLEfye073wpOaaJWYCfdTjZO363177n6x3cJqXzOv2lwA8Zm55Gu_e88WZ1Es/s1600/14915078_10209788345258694_182614652_n.jpg" /></a></div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comΑθήνα, Ελλάδα37.9838096 23.72753880000004837.8836966 23.566177300000046 38.0839226 23.888900300000049tag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-61358578552473462822016-09-28T15:37:00.000-07:002016-09-28T15:37:37.002-07:00"The Meme Acne"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFCgj2TQyj2hhSGt7SwCthnB_Yhk3ALse8p8-2u6wF1GQ7T7qB0_HWJP3eDkW88ffqlZ-cRLsersP4zFXPHaaZRei9GfGbhA0eTwOufK1Zrn8sTCaNIjDO7ZPR0-W6zS1eRyehxGSniac/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582+%25281%2529.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFCgj2TQyj2hhSGt7SwCthnB_Yhk3ALse8p8-2u6wF1GQ7T7qB0_HWJP3eDkW88ffqlZ-cRLsersP4zFXPHaaZRei9GfGbhA0eTwOufK1Zrn8sTCaNIjDO7ZPR0-W6zS1eRyehxGSniac/s400/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582+%25281%2529.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Ζούμε σε μία εποχή που η μαζοποίηση έχει μαστίσει αν όχι το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, τότε σίγουρα έχει μαστίσει τη χώρα μας. Μία κοινωνία υποδουλωμένη στις πανομοιότυπες συμπεριφορές και εμφανισιακές επιλογές, παρόμοιες ηθικές αντιλήψεις και ίδια εξωτερικευμένα καλούπια , που ειλικρινά έχει αρχίσει να ταλαιπωρεί ,όχι μόνο τα μάτια όλων αλλά και την ψυχολογία των περισσότερων. Δεν είναι θέμα γοήτρου , είναι θέμα μίμησης και πλαστής εικόνας που αποτελεί μία μορφή ασθένειας ή πάθησης, όπως η ακμή , που πάνω κάτω όλοι περνάνε σε κάποιο στάδιο της ζωής τους άθελά τους ή και όχι.<div>
<br /><div>
Για ποιο λόγο το συγκεκριμένο άρθρο ονομάστηκε έτσι : "The Meme Acne" (Η ακμή της μίμησης). Κυρίως γιατί η μίμηση σε κάποιους βγαίνει με έναν αυθόρμητο τρόπο , ενώ σε άλλους αποτελεί κάτι σαν εθιστικό ναρκωτικό. Ναι ,το να μιμείσαι και να προσποιείσαι κινήσεις, εξωτερική εικόνα , συμπεριφορές, στυλ και οτιδήποτε άλλο είναι αυτό που έχεις πολύ καλά αποκρυπτογραφήσει από άτομα που σου κινούν το ενδιαφέρον. Γιατί , το πιο πιθανό είναι να σου κινούν το ενδιαφέρον, ή το λιγότερο να σε εξιτάρουν , να τους ενθουσιάζεις για να μπαίνεις σε μία τέτοια διαδικασία. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Είναι όμορφο να βλέπεις έξω όμορφους ανθρώπους. Ανθρώπους που εκτός των προσωπικών τους χαρακτηριστικών, έχουν αυτό το κάτι διαφορετικό που τους κάνει να ξεχωρίζει. Ωστόσο ,δεν είναι καθόλου ωραίο να βλέπεις παντού τριγύρω σου πανομοιότυπα πρόσωπα, και ανθρώπους, ντυμένους με τα ίδια ή τουλάχιστον παρόμοιου τύπου , με ίδια κοψίματα, ίδια υφάσματα, ίδια χρώματα , όλα ίδια. Βαρέθηκε το μάτι μας ίδια. Δεν είναι φαινόμενο που έχει μαστίσει μόνο το γυναικείο φίλο. δυστυχώς. Όσο επηρεάζονται πλέον οι γυναίκες και από μικρές κιόλας ηλικίες, τόσο επηρεάζονται και οι άντρες. Γιατί βλέπεις ...αν όχι όλοι πλέον οι περισσότεροι έχουν επίγνωση της τεχνολογίας, επίγνωση των social media οπότε οι περισσότεροι τείνουν να επηρεάζονται , και να πράττουν σύμφωνα με το τι βλέπουν πως "τραβάει" ή πως "φοράνε οι περισσότεροι", ή ακόμη και το "που συχνάζουν οι περισσότεροι". </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Με όλο το σεβασμό , αλλά φίλε αναγνώστη αυτό δεν είναι κοινωνία είναι στάβλος κλώνων. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε όλοι ίδιοι. Αν ήμασταν τότε δε θα υπήρχαν τόσα πανεπιστήμια, δεν θα υπήρχαν οικονομικές και κοινωνικές διαβαθμίσεις , που να μας "ταξινομούν" κατά μία έννοια κοινωνικά και να μας οριοθετούν. Όχι ότι υπάρχουν ιδιαίτερα όρια πια. Οι οικονομικά ασθενέστεροι συμπεριφέρονται όπως και η ελίτ των πλουσίων. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στο instagram τους. Τ δεν ισχύουν όσα βλέπουμε? Τι σημαίνει πως ζούμε όλοι σε μία εξωφρενικά πλαστικοποιημένη εικόνα εξαιτίας των social media?! Και είναι κρίμα, όχι για σένα αλλά για αυτόν που ταλαιπωρείται και καταϊδρώνει,για να οριοθετηθεί σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις και τα δικά σου γούστα. Εσύ δεν τον ξέρεις αλλά πιθανόν να σε ξέρει πολύ καλύτερα απ'ότι νομίζεις. Δεν είσαι και ο Kanye ούτε κάποιο διάσημο μοντέλο πρότυπο , είσαι όμως ένας καλόγουστος/η άνθρωπος που μάλλον αρέσουν αυτά που έχεις πλασάρει, τόσο ώστε να έχεις πιστούς μιμητές, να σκανάρουν (υγιεινά πάντα) το κάθε τι που έχει σχέση με σένα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μάθε φίλε αναγνώστη, πως όταν εσύ προσπαθούσες να καταλάβεις ποιος είσαι και άρχισες να ξεχωρίζεις από το σύνολο ακούγοντας διαφορετική μουσική από τους υπόλοιπους, όταν ανακάλυπτες ρούχα και συνειδητοποίησες πως κάτι διαφορετικό μπορείς να κάνεις με την εμφάνισή σου σε σχέση με τους υπόλοιπους, και θεωρούσουν "ιδιαίτερος" από τους υπόλοιπους, τώρα πια μπορώ να σου πω "γέλα". Να γελάσεις γιατί : υπάρχουν καλοθελητές και καλο(μιμητές) που μπορούν ή τουλάχιστον το προσπαθούν να κάνουν κάτι αντίστοιχο με σένα, κάτι που να μοιάζει στο δικό σου διαφορετικό. Ναι μιλώ για το διαφορετικό που έκανες τον κόπο να χτίσεις και που να είναι ένα με σένα. Ε, αυτό λοιπόν είναι ωραίο να το βλέπεις και να χαίρεσαι! Να χαίρεσαι γιατί είσαι αρεστός , και αν όχι απλώς αρεστός στα μάτια των απομιμητών τότε σίγουρα ζηλευτός. Τότε λένε ότι "κάνεις κάτι σωστά"! Δε λέω...κατά κάποιο τρόπο όλοι ψάχνουμε την αναγνωρισιμότητα μας σε αυτόν τον κόσμο ,άλλοι λίγο άλλοι πολύ ,αλλά παρέχοντας τους το "ego" μας και τα original μας ιδανικά. Και διαφέρει πάντα το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε και δίνοντας τους κάτι "μεταχειρισμένο" θα έβλαπτε εμάς τους ίδιους.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Έχουμε πια κατακλυστεί από τόση μίμηση τους ενός με του άλλου, των ελληνόπουλων από τα πρότυπα του εξωτερικού τα από μεταξύ τους πρότυπα που ... αυτό βασικά έχουμε κατακλυστεί. Αν και σου ακούγεται περίεργο, δεν είναι το ίδιο ρούχο με τον John (ξέρεις το Γιαννάκη από το χωριό) , που και αυτός το είδε στο φίλο του τον Ντίνο κ.ο.κ , που θα σε κάνει αρεστό/ή. Είσαι εσύ , αυτά που έχεις καταφέρει μέχρι τώρα στη ζωή σου, οι ικανότητές σου, τα ταλέντα σου και όλο σου το "εγώ" , αυτό που κρύβεις και το ξέρεις μόνο εσύ και αυτό που επιδεικνύεις με μικρο κάλυψη ή και χωρίς στους γύρω σου (η εικόνα δηλαδή που έχεις παρουσιάσει τον κόσμο, χτίζοντας αυτό το περίτρανο τείχος σου), αυτά που θα σε κάνουν ξεχωριστό/ή στους άλλους και που για αυτά θα γίνεις αγαπητός. Μπορεί να θες να μοιάσεις στον Mariano Di Vaio ή στην Kim Kardashian αλλά αντίστοιχα αυτοί δεν έχουν κάτι που εσένα σε κάνει ξεχωριστό και που για αυτό σε ξέρει ο κόσμος. Οπότε ψάξου και σταμάτα να πλανάσαι και να φτιάχνεις πλάνα για το πως θα μοιάσεις σε κάποιον, και επένδυσε περισσότερο στο να χτίσεις δική σου προσωπικότητα, τέτοια που να την αγαπήσεις και να τη ζηλεύεις πρώτα εσύ και μετά οι υπόλοιποι! </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Τα φιλιά μου readers.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/GY9qZ3T-5S8/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/GY9qZ3T-5S8?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-74616185635660155512016-05-22T06:29:00.002-07:002016-05-22T06:53:04.128-07:00"Starve the Ego , Feed the soul"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNm4_VRlT3wiq0u1KOBedhKIyTzDivgd8pSmX90T2uoHz5P43ROJGRuZ2OTZJoD4aIjidfotIAFttDxH7jKLCMWQh7nirlI2_5QKgxdOxLwvan4i95NXjnSCEgth-3MV_KPl5VIpH58TQ/s1600/92361997f8625d6407f87909263ee489.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNm4_VRlT3wiq0u1KOBedhKIyTzDivgd8pSmX90T2uoHz5P43ROJGRuZ2OTZJoD4aIjidfotIAFttDxH7jKLCMWQh7nirlI2_5QKgxdOxLwvan4i95NXjnSCEgth-3MV_KPl5VIpH58TQ/s320/92361997f8625d6407f87909263ee489.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ούσα αρκετά επηρεασμένη από τον τίτλο του τραγουδιού του Chet Faker "Release your Problems" θεώρησα πως καλό θα ήταν να ασχοληθώ και με ένα τέτοιο θέμα. Με την απελευθέρωση της προσωπικότητας μας και τον περιορισμό ορίων που εμείς οι ίδιοι έχουμε θέσει έως τώρα στη ζωή μας, ο καθένας με δικά του κριτήρια και οριοθέτηση κανόνων και συμπεριφορών,</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Σε ένα κόσμο ,όπου οι άνθρωποι θεωρούμε πως έχουμε φτάσει στο κάλλιστο στάδιο εκσυγχρονισμού και απελευθέρωσης , όπου οι γυναίκες έχουμε την ψευδαίσθηση μιας ιδανικής έπαρσης απέναντι στο αντίθετο φύλο και με άπλετα δικαιώματα και ασφαλώς πολύ διαφοροποιημένα από την εποχή Παλαιολιθισμού , πολύ φοβάμαι πως έχουμε πλήρη άγνοια του που ακριβώς βρισκόμαστε και πως όλα σχεδόν έχουν καταλήξει να εξελίσσονται με λάθος τρόπο. Θεωρώντας κάθε φορά πως είμαστε ένα βήμα πιο μπροστά τείνουμε να βαδίζουμε προς τα πίσω καταρρίπτοντας έτσι κάθε επιθυμητή εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Και όταν μιλάμε για εξέλιξη , θα έπρεπε να είναι κυρίως θετική!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Μιλώντας επιφανειακά ναι, σίγουρα η Μαρία από το Δημοτικό ή ο παλιός σου γείτονας εξελίχθηκε εμφανισιακά και από ασχημόπαπα μετατράπηκαν σε κύκνοι. "Τέτοια εξέλιξη δεν περίμενα σκέφτεσαι" , όταν τους βλέπεις μία δεκαετία μετά. Όμως το μείζον θέμα δεν είναι η εξωτερική αλλαγή προς το καλύτερο , αλλά η αλλαγή και βελτιστοποίηση του νου και των δυνατοτήτων ενός ατόμου. Αυτά είναι που κατά κύριο λόγο ορίζουν έναν άνθρωπο. Ο νους, οι δυνατότητες , οι εμπειρίες του και μαζί με αυτά η ψυχή του και όλο του το είναι! Το "είναι" δεν ορίζεται μόνο από το "φαίνεσθαι" , τουλάχιστον σε μία κοινωνία καθορισμένη από απολύτως δίκαιους κανόνες και λογικά μέτρα. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Όμως θα πει κάποιος...είμαστε στον 21ο αιώνα, που δυστυχώς η ευτυχώς πολλά εξαρτώνται από την εξωτερική εμφάνιση ενός ατόμου. Μα αν είναι έτσι .. όλοι μας έχουμε πια επενδύσει στην εξωτερική εμφάνιση! Όλοι κατά μια έννοια πια έχουν επίγνωση του "τι είναι στη μόδα" ή με κάποιο δικό τους τρόπο ασχολούνται με αυτό. Εν έτη 2016 , έχουμε γεμίσει πια από όμορφο κόσμο, και από "περιποιημένες" παρουσίες που σκέφτονται έστω να είναι εμφανίσιμοι πριν κυκλοφορήσουν έξω. Που πάνω κάτω ξέρουν "τι παίζει" από άποψη ενδυμασίας και το ακολουθούν ο καθένας προσαρμόζοντας το στα μέτρα του και οριοθετώντας το όσο και όπως μπορεί.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Το μόνο που έχουμε ξεχάσει...κάτι μικρό και ασήμαντο,κάτι που δε φαίνεται σίγουρα με την πρώτη ματιά είναι ο χαρακτήρας μας. Αυτός ο τόσο καταπιεσμένος μικρόκοσμος μας που προηγουμένως καταπολεμούσε τα ψυχικά του τραύματα και τον πόνο που ένιωθε κλαίγοντας για την παλιά του αγάπη ή κάποια κατάσταση που τον έφερε σε αυτή τη θέση. Αν όλοι μαθαίναμε να είμαστε περισσότερο ο εαυτός μας , "πλασάροντας" το "είναι" μας ως άτομα και όχι το "φαίνεσθαι" , το μόνο σίγουρο είναι πως τα πράγματα θα είχαν πάρει μία διαφορετική πορεία. Μένοντας κλεισμένοι στο "καβούκι"που έχουμε χτίσει, άλλοι εύκολα και άλλοι δύσκολα , αυτό το τόσο όμορφο καβούκι ((ή τουλάχιστον όπως εμείς θεωρούμε) κρύβουμε στοιχεία του εαυτού μας. Στοιχεία όμως που για άλλους είναι απαραίτητα για να σε ξεχωρίσουν από το καλουπωμένο πλήθος.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Καταπιεσμένοι λοιπόν, από τις ίδιες μας τις "ιδιαιτερότητες" για εμάς , "παραξενιές" για άλλους, φτάνουμε στο σημείο να σφίγγουμε σαν κόμπο στα ενδόμυχα της ψυχής μας τα προβλήματά μας, τις στενοχώριες μας και τα παράπονά μας και δεν ξέρουμε πια πως να τα εκφράσουμε. Έχουμε χάσει τον τρόπο διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης με πράξεις και προσπάθειες ,που νομίζουμε πως εκφραζόμενοι μέσα από ένα αρκετά επιδεικτικό τρόπο διασκέδασης και υποτιθέμενη εξέλιξη της εμφάνισής μας θα βγούμε αλαζονικά από πάνω. Πράγμα που ορίζεται και ως "κόμπλεξ" . Καταπιεσμένα "κόμπλεξ" που βγαίνουν στην επιφάνεια, αυτή την τόσο γλυκά προστατευόμενη από εμάς επιφάνεια, και μάλιστα με λάθος τρόπο. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Έχουμε πλημμυρίσει από όμορφα "σχεδιασμένους" ανθρώπους , γεμάτους εγωισμό, προβληματισμούς και λάθος τρόπο σκέψης. Γι αυτό και βλέπουμε τόσες επιφανειακές σχέσεις να συνάπτονται μεταξύ τόσων ατόμων, χωρίς βάθος και ουσία, χωρίς την σιγουριά της στήριξης και βοήθειας στα προβλήματά σου. "Είμαστε μαζί για να περνάμε καλά", και όχι "γιατί με κάνεις να νιώθω καλά με τον εαυτό μου και αυτό που είμαι". Αυτό είναι σήμερα και κάπως έτσι λειτουργεί. Μακάρι να λειτουργούσαν όλα με βάση την ειλικρίνεια του χαρακτήρα και την απελευθέρωση της κάθε προσωπικότητας ξεχωριστά. Με αυτόν τον τρόπο ο κάθε ένας θα διέκρινε πολύ πιο εύκολα τα άτομα με τα οποία θα ήθελε να περιστρέφεται και να περνάει χρόνο μαζί τους. Κάπως έτσι θα γλίτωναν όλοι , όλο το χρόνο που πέρασαν προσπαθώντας να μάθουν πραγματικά κάποιον ,πίσω από το γυαλιστερό περιτύλιγμα του. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Κάνε τους γύρω σου να σε αγαπήσουν για τα προβλήματα και τα ελαττώματά σου και όχι μόνο για αυτό που θες να δείξεις προς τα έξω. Άσε το "έξω" για τους "παρά έξω". Και άσε το μέσα σου να αναδειχθεί σε αυτούς που πραγματικά σε ενδιαφέρουν. Όταν κάποιος, λένε, σε αντέχει στα χειρότερα σου τότε σίγουρα είναι ο άνθρωπός σου. Λοιπόν απελευθερώσου, ψάξε το μέσα σου και άστο να αναδειχθεί (ίσως με κάποιο μέτρο). Ακόμη και αν νομίζεις πως θα "απομακρύνεις" κόσμο , ακόμη καλύτερα ...γιατί θα ξέρεις ποιοι πραγματικά πρέπει να είναι δίπλα σου και ποιοι θα σε αγαπήσουν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που φαίνεσαι. Υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω, όσο λίγοι και αν νομίζεις πως είναι,που αξίζουν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από εσένα.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/vX8ulclzYSk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/vX8ulclzYSk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-1863793328379580662016-02-21T07:31:00.001-08:002016-02-21T07:55:30.923-08:00Who said Life is for Loving?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ-MTFclykmytYCbm46Q6BlfHNgZrzNxYO7KgdynS8kFL-_WZuBzs1o4T7JxlaRK9RuG-tdVmo8SyQ26QP4gwhNKV-HnFaWehyphenhyphen-qxmOfz3LKAQok9eQP1NQ2xI6NkoIssKBmBWe664bfA/s1600/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="355" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ-MTFclykmytYCbm46Q6BlfHNgZrzNxYO7KgdynS8kFL-_WZuBzs1o4T7JxlaRK9RuG-tdVmo8SyQ26QP4gwhNKV-HnFaWehyphenhyphen-qxmOfz3LKAQok9eQP1NQ2xI6NkoIssKBmBWe664bfA/s640/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.jpg" width="640"></a></div>
<br>
<br>
Τυχαίνει να είναι μία από αυτές τις Κυριακές που ζηλεύεις τη ζωή, μία από αυτές τις Κυριακές που ξυπνάς με ένα τόσο βαρύ κεφάλι είτε από hangover είτε από τη γρίπη που σε χτύπησε τις τελευταίες εβδομάδες ,είτε από έναν πολύ κακό ύπνο ,που μετά βίας προσπάθησες να κάνεις ύστερα από αμέτρητες σκέψεις που περνάνε από το κεφάλι σου αυτά τα βράδια του Σαββάτου με τη συνοδεία εναλλακτικής μουσικής! Κυριακή λοιπόν και ο καιρός σε παραπέμπει σε σκηνικά κινηματογραφικών ταινιών , με τον ήλιο να περνά αμυδρά μέσα από τις διαφανείς κουρτίνες του πατρικού σου. Ποιος ζήτησε να είναι διαφανείς, και τέλος πάντων ποιος είναι αυτός που δεν έκλεισε τα παντζούρια του παραθύρου?!<br>
<br>
Είναι απλώς μία από αυτές τις άψυχα όμορφες Κυριακές που βλέπεις αλλά δε νιώθεις! Χαίρεσαι ,αλλά δεν ξέρεις αν είσαι ή όχι πραγματικά ευτυχισμένος! Και όλα αυτά γιατί? Γιατί απλώς δεν άφησες μισάνοιχτα τα παντζούρια.. και γιατί οι ακτίνες του ηλίου σε έχουν τυφλώσει από τον ύπνο του Δικαίου! Λοιπόν κάπως έτσι συμβαίνει και με τη ζωή! Έχοντας μπροστά σου κάτι τόσο φωτεινό , "Τυφλώνεσαι"! Τυφλώνεσαι και δεν είσαι σε θέση να δεις τι κρύβεται πίσω από τόσο φως,πίσω από μία συνηθισμένη ηλιόλουστη Κυριακή!<br>
<br>
Αποτελεί τραγική ειρωνεία.. Η Κυριακή είναι μία από τις πιο μισητές μου ημέρες της εβδομάδας. Είναι η τελευταία μέρα της εβδομάδας που θέλοντας και μη σε αγχώνει. Σε αγχώνει ,καθώς σου θυμίζει τις λίγες ευκαιρίες που έχεις για να διορθώσεις ότι έκανες λάθος όλες τις προηγούμενες ημέρες, μέχρι να ξεκινήσει η καινούρια εβδομάδα. Σε κάνει να πιστεύεις πως έρχεσαι ένα μικρό τέλος ,αλλά παρόλα αυτά σου παρέχει απλόχερα την ψευδαίσθηση της τελευταίας ευκαιρίας για χαλάρωση μέχρι να έρθει η Δευτέρα, αυτή που κανένας ,ποτέ δεν πήρε με καλό μάτι!<br>
<br>
Ζηλεύοντας λοιπόν, ζηλεύοντας τον ήλιο και τις παραισθήσεις που μου προσφέρει ντύνεσαι ασυναίσθητα και βγαίνεις. Έχεις περιέργεια, αν όχι ενθουσιασμό να δεις πως θα νιώσεις όταν το δεις αυτοπροσώπως. Νομίζεις πως θα σου φτιάξει κάπως τη διάθεση ...αν "χαρείς" έστω λίγο μία τόσο όμορφη μέρα. Παίρνεις ένα καφέ στο χέρι , και περπατάς ξανά ασυναίσθητα, έτσι απροσδιόριστα παίρνεις στροφές σε δρόμους που πάντα σου φαινόταν αδιάφοροι, απολαμβάνεις τον καφέ σου , και "το χαίρεσαι". Παρατηρώντας γωνίες της πόλης που άλλοτε έστεκαν παγερά αδιάφορες στο πέρασμά σου , συνειδητοποιείς πως τελικά "υπάρχουν ομορφιές ακόμη και εκεί που δεν υπολόγιζες ή που ποτέ δεν έδινες σημασία". Δε σημαίνει πως ξαφνικά αγαπάς αυτά τα μέρη, ούτε πρέπει να αγαπάς κάθε απλή στιγμή που ζεις, απλώς πορεύεις με αυτή και τη ζεις, έτσι ,απλά και ασυναίσθητα!<br>
<br>
Ρουφώντας μία τζούρα από ασήμαντες στιγμές της ζωής , δε σημαίνει ότι θα αλλάξεις ή πως θα αποκτήσεις εμπειρίες και θα μεγαλώσεις , δε σημαίνει τίποτα για την ακρίβεια! Απλώς τις ζεις, άψυχα , αβίαστα και εντελώς ανθρώπινα. Όλοι δικαιούμαστε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές στη ζωή μας. χωρίς ευθύνες, χωρίς ουσιαστικές σκέψεις και χωρίς συγκεκριμένους σκοπούς. Απολαμβάνοντας τον καφέ ,και τον ήλιο που πέφτει στο πρόσωπό σου ή ακόμη κάνοντας ποδήλατο σε μία τόσο όμορφη μα τόσο αδιάφορη και κοινότοπη Κυριακή απλώς αναπαράγεις τη βιταμίνη D του οργανισμού σου.<br>
<br>
Δεν χρειάζεται κάθε ημέρα της εβδομάδας, πόσο μάλλον μία απλά όμορφη Κυριακή να την κουράζεις σε σκέψεις, σε εκκρεμότητες , υποχρεώσεις και προβληματισμούς. Αφιέρωσε μία Κυριακή , μία τέτοια Κυριακή που δεν μπορεί να σε κάνει να προσδιορίσεις τα συναισθήματα σου απλά για σένα και την υγιή ξεκούραση του μυαλού και της ψυχής σου. Δε χρειάζεται να την αγαπήσεις. Δεν είναι κακό το αν δεν αγαπάς, σήμερα αύριο ή και για κάποιο διάστημα. Δεν είναι κακό το αν δεν αγαπάς μία τέτοια όμορφη , ηλιόλουστη Κυριακή. Γιατί , γλυκέ μου.. αναγνώστη, είσαι άνθρωπος και δεν είναι φυσιολογικό να μη νιώθεις κάποιες στιγμές της ζωής σου.<br>
<br>
Δικαιούσαι να μην έχεις προσδιορίσει απόλυτα τα θέλω σου και τα συναισθήματα σου έως τώρα. Η ζωή δεν είναι πάντα για να αγαπάς, για να είσαι χαρούμενος ή δυστυχισμένος, να νιώθεις οργή ή χαρά για κάποιον ή για κάτι. Και χρησιμοποιώντας μία τόσο κλισέ έκφραση "Δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα, υπάρχει και το γκρι" , και ίσως το "γκρι" να είναι τα απροσδιόριστα συναισθήματα σου , αυτά τα κοινότυπα άψυχα πρωινά σου! Γι αυτό λοιπόν, μη νιώθεις άσχημα που δεν αγαπάς, ή που δεν αγαπάς τη ζωή σε κάθε στιγμή της. Είσαι άνθρωπος, και το μόνο που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς πως πρέπει να αγαπάς είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Αυτόν μην τον ξεχάσεις ποτέ, όσο άψυχα και αν σου είναι όλα τα υπόλοιπα!<br>
<br>
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/f00fgKzRtdo/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/f00fgKzRtdo?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></div>
<br>
<br>
<br></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-83837813233532257562016-01-31T13:54:00.001-08:002016-02-01T00:00:12.196-08:00"Darling...Give me some Drama"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br>
<br>
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbgJ1on0mRfB3ziqpe7XhfuhiT8yzMZZGQ8cxo9cwa1E2_bsyoejhQgRYQjZN_qecyJ0IEz_6uWDs-b1WxmpkvQ-kky6hh9OISU9TMoLCqehUpOWNrwafsOqXha5e-KURUL8YlwREApLA/s640/blogger-image-916856523.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbgJ1on0mRfB3ziqpe7XhfuhiT8yzMZZGQ8cxo9cwa1E2_bsyoejhQgRYQjZN_qecyJ0IEz_6uWDs-b1WxmpkvQ-kky6hh9OISU9TMoLCqehUpOWNrwafsOqXha5e-KURUL8YlwREApLA/s640/blogger-image-916856523.jpg" width="502"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Στο σημερινό κόσμο... σε κάθε κόσμο κάθε εποχής και δεκαετίας , οι άνθρωποι ερωτεύονται! Ερωτεύονται και συνάπτουν σχέσεις μεταξύ τους! Σχέσεις ερωτικές , σχέσεις πλατωνικές η σχέσεις friendzonedαρισμένες! Στην προκειμένη περίπτωση θα μιλήσουμε για μια διαφορετική κατηγορία σχέσεων! Των "αυτοκαταστροφικών σχέσεων" δύο ατόμων , που τείνουν να είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους! </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Οι "toxic relationships" λοιπόν δεν μπορούν παρά να αποβούν τοξικές , σύμφωνα κιόλας με την ερμηνεία της ίδιας της λέξης :Τοξικός -> που δηλητηριάζει τον οργανισμό . Έτσι λοιπόν και οι σχέσεις τέτοιου είδους , καθώς αποτελούν μια κατηγορία από μόνες τους "δηλητηριάζουν τον οργανισμό"του ανθρώπου με κάθε πιθανό τρόπο! Είτε αυτό έχει επίπτωση στην ψυχολογία του, είτε στην υγεία του , στην εμφάνιση του και σε χίλιους δυο ακόμη παράγοντες! </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ας πάρουμε όμως από την αρχή τα γεγονότα! Δυο άνθρωποι , ο καθένας ελεύθερος , που ζει αν οχι ξένοιαστα , τουλάχιστον ήσυχα την καθημερινότητα του, με τους δικούς του καθορισμένους ή και ακαθόριστους ρυθμούς , γνωρίζονται με οποιοδήποτε πιθανό τρόπο μεταξύ τους! Ας υποθέσουμε πως δημιουργείται μια Α σπίθα μεταξύ τους και οι ίδιοι νιώθουν συνεπαρμένοι , οπότε επιλέγουν να ξεκινήσουν ένα νεο ειδύλλιο! ("Ειδύλλιο"... Πόσο αστεία για κάποιο λόγοo μου φαίνεται ,τουλάχιστον οπτικά, αυτη η λέξη· σκεπτόμενη πως αποτελεί έναν αρκετά ρομαντικό , vintage για να μην πω παλιομοδίτικο όρο , χρησιμοποιούμενο σε μια αρκετά άψυχα διαμορφωμένη , πεζή κοινωνία , που στην πλειοψηφία της παρατηρείται πλήθος ανούσιων ερωτικών-σχέσεων!) </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Τα δύο ερωτευμένα πια άτομα , όντας μαζί η και ακαθόριστα μαζί , πέρα από το γεγονός πως βρίσκονται σε ένα υπέροχο , ειδικά δικό τους διαμορφωμένο "ροζ-σύννεφο" , όπως είναι απολύτως φυσιολογικό , μετά από ένα διάστημα , είτε αυτό είναι μικρο η μεγάλο (αφήνοντας το σε υποκειμενικά κριτήρια) , αρχίζουν να έχουν κάποια θέματα να αντιμετωπίσουν! Θέματα ,εννοώντας σκηνές ζήλιας , σκηνές "μου έλειψες ,έχω μια ώρα να σε δω" , θέματα χρόνο καθυστέρησης στην απάντηση μηνυμάτων η ακόμη έλλειψης επικοινωνίας! Τα προβλήματα και οι μικροδιαφορές ,σταδιακά ή και ραγδαία παίρνουν ανθρώπινη μορφή και γίνονται το τρίτο πρόσωπο της σχέσης! </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ονομάζοντας καθαρά παραδειγματικά και για λόγους κατανόησης το τρίτο πρόσωπο "Τοξικότητα" ή "Δράμα" για τους πιο μελό αναγνώστες , μπορούμε πλέον να παρατηρήσουμε τις επιπτώσεις του Τρίτου αυτού προσώπου μέσα στη σχέση! Το προ "pink-clouded couple" , έχει πια μετατραπεί σε ένα από αυτά τα ζευγάρια που βλέπεις να τσακώνονται στη μέση του πουθενά και μετά να τα βρίσκουν! Έχει γίνει από αυτά τα ζευγάρια , που αποφασίζουν να χωρίσουν οριστικά , λόγω των προαναφερθέντων "θεμάτων" ,άλλα ως δια μαγείας μέσα στα επόμενα δύο μερόνυχτα είναι πάλι μαζί "πιο ευτυχισμένο από ποτέ", προσπαθώντας ξανά και ξανά να λύσει τα άπειρα προβλήματα του! </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Αυτού του είδους οι σχέσεις δεν μπορεί κανείς ποτέ να προσδιορίσει πόσο μπορεί να διαρκέσουν! Σκέφτεται κανείς πως δεν ξέρει πια τι να περιμένει από ένα τέτοιο ζευγάρι! Όχι ότι πρέπει απαραίτητα κανείς να ασχολείται...ή να περιμένει ,άλλα τα τουλάχιστον κοντινά πρόσωπα των δύο αυτών ατόμων , φθείρονται εξίσου συναισθηματικά με τους ίδιους! Γιατί περνούν αστραπιαία από τη διαδικασία της χαράς ,στης παρηγοριάς και από αυτή της παρηγοριάς στης χαράς! Ώσπου πια ξέρουν ότι δεν μπορούν να αντιδρούν άλλο! Το θέμα είναι πως τα ίδια τα άτομα που βρίσκονται μέσα σε αυτή τη σχέση ,αυτοκαταστρέφονται από την ίδια τους την ένταση! Αφενός ζουν έντονα συναισθηματικές στιγμές, και αφετέρου περνούν περιόδους κατάθλιψης! Αλλά γι αυτό ζουν.. Για τις στιγμές που θα τα ξαναβρούν με το "άλλο τους μισό" ή που τουλάχιστον αυτό νομίζουν πως είναι! Πολλά συναισθήματα , άπλετος πόνος , αμέτρητη και συνεχής προσπάθεια ! Όλα πολύ , όλα too much! </span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br></span></div>
<div>
<span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μα συνήθως αυτές είναι οι σχέσεις που μας αλλάζουν , προς το καλύτερο η το χειρότερο! Αυτές οι σχέσεις ,οι σχέσεις "ναρκωτικό" , από τις οποίες νομίζεις πως στάθηκες δυνατός από το χωρισμό τους, είναι και αυτές που σε έκαναν καλύτερο άνθρωπο από ποτέ, που σου προσέφεραν τις πιο όμορφες στιγμές (στα καλά τους) ! Είναι σχέσεις για άτομα με γερό σκαρί , όπως έλεγε και η συχωρεμένη η γιαγιά μου! Η αγάπη σε άλλους κυλάει σαν νερό και σε άλλους θέλει προσπάθεια ...μεγάλη προσπάθεια! Αν αντέχεις να μη σκοτώσεις τον έρωτα σου, μείνε! Αν όχι μείνε στα σίγουρα! </span></div>
<br style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comΙωάννινα Ιωάννινα39.667766 20.847439tag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-23885920878829668852015-12-16T17:05:00.000-08:002015-12-16T17:05:05.111-08:00"Free Relationship" is the New Black?!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN0GJ7sYiz9AJ25DeUAFT1gr_vz0GFtqFlKVaT-I2MMj9C8MQj0pKYtdSiPiZrBq_7bhyde-2sIWV-U0uNd2bm2K7jSG_SkGbLmY0xKTVm5Nn28T92Y5kYQZIhaUCs9FVyXPp0jkDKD90/s1600/tumblr_n9hyelULXd1qiv8nio1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN0GJ7sYiz9AJ25DeUAFT1gr_vz0GFtqFlKVaT-I2MMj9C8MQj0pKYtdSiPiZrBq_7bhyde-2sIWV-U0uNd2bm2K7jSG_SkGbLmY0xKTVm5Nn28T92Y5kYQZIhaUCs9FVyXPp0jkDKD90/s640/tumblr_n9hyelULXd1qiv8nio1_1280.jpg" width="414" /></a></div>
<br />
<br />
Ένα τουλάχιστον από τα πιο in κομμάτια,όχι απλώς των τελευταίων εβδομάδων, μηνών ή χρόνων ,αλλά ολόκληρων δεκαετιών! Ίσως να αποτελεί και τάση του 21ου αιώνα! Ποιο ...?! Το περίφημο "Ελεύθερη Σχέση" Πράγμα! Και γιατί "Πράγμα" γιατί δεν μπορεί ούτε δύναται ποτέ να πάρει μορφή,σάρκα και οστά, ούτε πρόκειται ποτέ να "δέσει" και να αποτελέσει μία σταθερή βάση, από την οποία άνθρωποι θα ξεκινούν και θα κατευθύνονται σύμφωνα με τους κανόνες αυτής της περίφημης και τόσο κοινότυπης αυτής έκφρασης πια.<br />
<br />
Δεν μπορεί να ειπωθεί ακριβώς, ούτε να διασαφηνιστεί από που προήλθε και ποιος ήταν ο πρωτομάστορας της "Ελεύθερης Σχέσης".Όμως ένα είναι το μόνο σίγουρο ,το γεγονός πως σε μία τέτοια Συνθήκη τίποτα και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος! Όποιος είχε έστω μία φορά στη ζωή του την "τύχη" να γευτεί έστω και λίγο και να ζήσει μία τέτοια κατάσταση σίγουρα έχει πολλά να πει..πολλά που έδωσε ή που δεν έδωσε, και τις τρομερές εμπειρίες "δίνω-παίρνω", "εγώ ναι-ενώ αυτός/ή όχι" και άλλα τόσα παράπονα αν θέλεις ή απορίες που ποτέ δεν κατάφερε να ξεστομίσει ,ποτέ δεν μπόρεσε να διαχειριστεί!<br />
<br />
Λένε πως ακόμη και ο πιο έξυπνος άνθρωπος, ή ακόμη και ο άνθρωπος με πληθώρα εμπειριών ,στα αισθηματικά θα υπάρξει αυτή η μία φορά που θα "την πατήσει" ,'ίσως και να "τη λιώσει" σε ακραίο βαθμό ,παίρνοντας παράδειγμα από συναισθήματα που νιώθουμε ή τις ίδιες τις αντιδράσεις μας. Άλλωστε τι τα θες τα συναισθήματα αν δεν είναι έντονα ή ακραίας μορφής. Μία ζωή την έχουμε και αυτή οφείλουμε ως ανθρώπινα όντα να τη ζήσουμε σε κάθε της μορφή. Την καλή την κακή, αυτή που περιμέναμε και όντως μας ήρθε έτσι, αυτή που δεν υπολογίζαμε και μας έφερε εκτός εαυτού. Αυτού του είδους ζωή, που όσο απότομα ή απρόβλεπτα σου πλασάρει αυτά που θεωρεί ενδιαφέροντα για να τα ζήσεις. Ακόμη και αν είσαι "πλασμένος" για άλλων ειδών πράγματα, θα υπάρξει αυτή η στιγμή που θα πεις "ναι" σε ότι εγκεφαλικά πάντοτε απέρριπτες!<br />
<br />
Και ξάφνου λοιπόν , εσύ ως ων πλασμένο να αγαπήσεις και να αγαπηθείς , πέφτεις στην παγίδα του έρωτα... "Έρωτας"...! Πόσο βαριά κουβέντα και αυτή! Σίγουρα το Σ'αγαπώ ζυγίζει κάτι τόνους παραπάνω αλλά και ο "έρωτας" σίγουρα χρειάζεται ένα γερανό από κότσια και αντοχές! "Κότσια και αντοχές.." ,και αυτές σίγουρα για κάποιους είναι λέξεις που έχουν απλώς προσπεράσει στο λεξικό τους. Που πάντα τις έβλεπαν μπροστά τους ...αλλά ποτέ δεν μπήκαν στη διαδικασία να τις χρησιμοποιήσουν! Ποιος άλλωστε σήμερα είναι διατεθειμένος να παλέψει και να κουραστεί για τον έρωτά του?! Λίγοι ..δυστυχώς! Κάποτε θα ήταν παράξενο το να μη μάχεσαι για τους έρωτες σου ή τον έναν και μοναδικό σου, την αγάπη σου! Σε μία άλλη Εποχή θα ήταν ντροπή απλώς το <u>"Nah we are not dating, we are just hanging out bro"!</u> Αυτή η κουλτουριά είναι καλή για εκθέσεις ζωγραφικής, για τέχνες και ακούσματα..! Σίγουρα όμως όχι για συναισθήματα!<br />
<br />
Σε μία εποχή που όλο και περισσότεροι τείνουν να κάνουν τις λεγόμενες: "Ελεύθερες Σχέσεις" , σε μία εποχή που όλοι και περισσότεροι αρχίζουν να αγαπούν περισσότερο και το "Εγώ" τους από το "Μαζί" ή που απλώς αποφεύγουν ή "φοβούνται να δεθούν" , οι πιθανότητες για μία υγιή και ίσως παλιομοδίτικη μορφή σχέσης.. εξαλείφονται! Κανένας δεν έσπευσε να κατηγορήσει αυτούς, που απλώς, "δεν μπορούνε τις σχέσεις" , γιατί απλούστατα -Δεν είμαστε όλοι προορισμένοι για να βρούμε το άλλο μας μισό- σε αυτή τη ζωή! Δεν έχουμε όλοι τα ίδια κουμπιά, ούτε αντιδρούμε όλοι με τον ίδιοι τρόπο στις ίδιες καταστάσεις! Αυτό είναι που κάνει και τη ζωή ενδιαφέρον. Όμως από πότε ξεκίνησε ενδιαφέρον το να επιθυμείς μόνο συγκεκριμένα πράγματα από κάποιον και να περιορίζεις με απόλυτο τρόπο τα αισθήματα του για σένα?!<br />
<br />
Ανέκαθεν πίστευα, πως ποτέ δε θα βρεις κάποιον, να σε αγαπήσει ακριβώς στον ίδιο βαθμό όπως εσύ αυτόν/ ή το αντίθετο! Είναι δύσκολο έως ανέφικτο το να σταθεροποιήσεις τα <u>"θέλω και τα πρέπει"</u> σου σε μία ζυγαριά που αν ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο αριθμό κινδυνεύεις για το "νιώθω περισσότερα.." Το να σου ζητάει κάποιος ή και να μη στο αναφέρει καθόλου (πράγμα που θεωρείται πολύ χειρότερο) το ότι δε θέλει περισσότερα πράγματα από σένα, ή το ότι δεν μπορεί να "ταμπελιάσει" αυτό που έχετε ή οποιαδήποτε άλλου είδους αιτιολόγηση αποφυγής μία σταθερής σχέσης, είναι απλώς ένας εγωιστικός τρόπος αποφυγής της δέσμευσης! Και είτε αυτό έχει να κάνει με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο,είτε αποτελεί χαρακτηριστικό αυτού του ατόμου στην πορεία της ζωής του..,το να μη θέλει να δεσμεύεται!<br />
<br />
Από την άλλη πλευρά, έχουμε το πρόσωπο που έχει ερωτευτεί... που αν τον ρωτούσες πριν τι είναι "ελεύθερη σχέση" θα σου έλεγε πως κάποια στιγμή το διάβασε σε ένα άρθρο και απλώς το προσπέρασε...και αυτό γιατί ποτέ δεν περίμενε πως θα έγραφε τεστ σε κάτι τέτοιο ή πως θα περνούσε από αυτό το "challenge". Έχουμε μάθει από μικροί πως..για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά στη ζωή μας! Τα παιδιά των σχέσεων, τα παιδιά που δένονται και δίνουν είναι και αυτά που θα μπουν σε αυτή τη διαδικασία ,προκειμένου να κερδίσουν χρόνο με τον έρωτά τους! Το χρόνο όμως δεν τον κερδίζουν...αλλά τον χάνουν σε κάθε τους ρομαντική προσπάθεια να αλλάξουν τη γνώμη της "ελεύθερης ψυχής", αυτής που δεν μπορεί να περιοριστεί στα τείχη μιας σχέσης , που καταπιέζεται στη σκέψη του κοινού πρωινού ξυπνήματος,ή πνίγεται στην ιδέα του εορτασμού των επετείων και των φανταχτερών δώρων χωρίς λόγο!<br />
<br />
Το γεγονός πως ο ένας νιώθει ακόλαστα την ανάγκη να έχει αυτή την 'αποκλειστικότητα" από τον άλλο, και ο άλλος από την πλευρά του δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε όλο αυτό το τριπάκι των σχέσεων ή στην ασφάλεια των συναισθημάτων του, δε σημαίνει πως σε όλο αυτό το διάστημα δεν θα υπάρξουν έντονες κοινές στιγμές, ή έντονα συναισθήματα, ούτε πως οι κοινές αυτές τους εμπειρίες δε θα αποτελέσουν αφορμή για να "δεθούν"με κάποιο τρόπο τα δύο αυτά άτομα. Σημασία έχουν όλα αυτά και όχι οι προκατειλημμένες ιδέες περί αποφυγής περιορισμού σε μία σχέση, ή αποπνικτικής διάθεσης του ενός μέσα στο κλίμα της δέσμευσης ή των δεσμευτικών πράξεων.<br />
<br />
Όλα αυτά..οι "φοβίες", "οι αλλεργίες σε ρομαντισμούς" ή "η ασφάλεια της μοναξιάς" ουσιαστικά αποτελούν κολλήματα και πράγματα φόβους! Φόβους για να ρισκάρουν και να ζήσουν τη ζωή ,χωρίς να καταπιέζουν των εαυτό τους σε ψευδαισθήσεις που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει στον εαυτό τους. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εκφράζουμε ελεύθερα στον άλλο τα συναισθήματά μας και να μην καταπιέζουμε τις συμπεριφορές μας ή να προσέχουμε την κάθε μας κίνηση, μη και καταπιεστεί ο αλλεργικός. Φυσικά και πρέπει να υπάρχει κατανόηση και οπισθοχωρήσεις και από τις δύο πλευρές..καθώς και συμβιβασμοί για μία όσο το δυνατόν "αμοιβαία σχέση".<br />
<br />
"Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα απ'το να αγαπάς και να αγαπιέσαι..."<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-34652973946651043162015-10-30T13:10:00.000-07:002015-10-30T14:10:42.698-07:00"Fifty Shades of...Not knowing Who You are"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggt1QuJCV89nWGyZkAoljbOm0SO6EuoWl58tbUj3ppJfMc-JlnA_ov222g-Aj0B63Ytz7yCwDcMfVzeJF9_vleDlocFhyphenhyphenGGtq9ASTD4aI-jOdTuwttFN5KKBJqvikJqPoEjn_ifdTRFew/s1600/tumblr_nwzleuEyov1t3nuvoo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggt1QuJCV89nWGyZkAoljbOm0SO6EuoWl58tbUj3ppJfMc-JlnA_ov222g-Aj0B63Ytz7yCwDcMfVzeJF9_vleDlocFhyphenhyphenGGtq9ASTD4aI-jOdTuwttFN5KKBJqvikJqPoEjn_ifdTRFew/s640/tumblr_nwzleuEyov1t3nuvoo1_500.gif" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<b>"It comes in waves". </b>Ξεκινώντας κάπως έτσι το άρθρο και προσπαθώντας να αποδώσω με όσο γίνεται καλύτερο τρόπο το χάος που επικρατεί μέσα μας ορισμένες φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας, είτε αυτό καταλαμβάνει μεγάλα ή και μικρά χρονικά διαστήματα και περιόδους, οφείλω να ομολογήσω πως μία τέτοια κατάσταση χαοτική με μία πλήρως αδρανή συνθήκη να γυρνάει πάνω από το κεφάλι σου , με μία εντελώς αποκρουστική μορφή για το "εγώ" σου είναι από τις χειρότερες φάσεις της ζωής ενός ατόμου! <b>Το να βρίσκεσαι σε ένα στάδιο "αποκαρδίωσης", ίσως και μετανάστευσης από τον πραγματικό σου εαυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ψυχολογία σου , τους γύρω σου και για κάθε πράξη που επιλέγεις να πράξεις σε εκείνη τη φάση της ζωής σου!</b><br />
<br />
Έρχεται λοιπόν ,κατά καιρούς ένα στάδιο της ζωής σου, ένα ανήμπορο στάδιο και ανίκανο να σε κρατήσει δυνατό , να σε τοποθετήσει σε ένα ασαφές επίπεδο , ένα επίπεδο μελαγχολίας και χαράς ή ουδετερότητας , το οποίο μπορεί κάλλιστα να σε μπερδέψει και να σε κάνει να χάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό! <b>Από το πιο ισχυρό άτομο ,καταλήγεις να γίνεσαι ευάλωτος, χωρίς βούληση ,χωρίς καν να έχεις το αίσθημα της αυτοπεποίθησης ή και δυναμικότητας, χωρίς να έχεις τη δύναμη να υποστηρίξεις τα πιστεύω σου ή αυτό που νιώθεις,γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να διακρίνεις και να ξεχωρίσεις τί είναι αυτό που ακριβώς νιώθεις τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο</b>! Το πως έφτασες σε ένα τέτοιο στάδιο , του να μην αναγνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό, ή το τι πραγματικά είναι αυτό που θέλεις μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δυο λόγους που μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις! Μπορεί όμως να οφείλεται καθαρά και σε ένα λόγο ,ένα λόγο που αποτελεί και ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής σου. Ένα λόγο που για κάποιο διάστημα μικρό ή μεγάλο σε επηρέασε τόσο ώστε να τα δεις όλα αλλιώς,από μία διαφορετική ματιά. Όταν ο λόγος παύει να αποτελεί το λόγο για να είσαι έτσι, τότε ναι ίσως έχεις το αξίωμα να κάνεις ένα mind mess!<br />
<br />
Και σε αυτό το σημείο σπεύδω να εξηγήσω όσο είναι εφικτό τι ακριβώς σημαίνει το "mind messing". Σε μία ιδιαίτερα απλοϊκή του μορφή και καθόλα επιστημονική εξήγηση θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως "τα έχω κάνει σαν τα μούτρα μου" ή "δεν ξέρω τι θέλω,ποιος είμαι και που πάω"! Βλέπεις τον εαυτό σου να μην μπορεί να αποφασίσει από το πιο ασήμαντο έως και το πιο σοβαρό. Δεν μπορείς να αποφασίσεις αν θέλεις να πιεις mochachino h cappuccino, αλλά δεν μπορείς να αποφασίσεις αν θες να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα και refresh στον εαυτό σου ή αν θα μείνεις να συνεχίσεις στην ίδια κατάσταση. Ίσως κάποιες φορές με το να ξεγελάμε τον εαυτό μας και να τονίζουμε εμφατικά πόσο αβέβαιοι είμαστε ή πως "δεν ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε" , να είναι ένας τρόπος για να καθυστερήσεις το χρόνο να δεις ποια πλευρά σου είναι αυτή που υπερισχύει! Η πλευρά του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ?! Η πλευρά του θα κάνω τα ΠΑΝΤΑ ή του ΤΙΠΟΤΑ. Πόσο μάλλον για κάποιο πρόσωπο που αγαπάς. Το αγαπάς ή απλώς έχεις συνηθίσει να το αγαπάς?!<br />
<br />
Το mind messing λοιπόν μας επηρεάζει από ολοκληρωτικά εως καθόλου. Και λέω καθόλου ,διότι φτάνει να σε μπερδεύει όλο και περισσότερο και να σε βυθίζει κι άλλο στο βούρκο της αδράνειας και της αβεβαιότητας. Φτάνεις σε ένα σημείο του να ξεχνάς ποιος είσαι ,από που προέρχεσαι και ποια είναι τα πρωταρχικά σου "θέλω" και μπερδεύεσαι με άλλα τόσα που χάνεις την πραγματική ουσία! Δεν είσαι σε θέση να δεις τι πραγματικά αισθάνεσαι όταν επηρεάζεσαι από άλλους τόσους παράγοντες , ούτε να κρίνεις τι είναι καλό ή όχι για τον εαυτό σου και τη μετέπειτα πορεία!<b> Απλώς τρενάρεις το χρόνο και χάνεσαι σε εγκεφαλικά παιχνίδια και εκνευρισμένα ή απελπισμένα κύματα στην έκταση του μυαλού και της καρδιάς σου και περπατάς στις μύτες των ποδιών σου ελπίζοντας πως κάποιος με μία μαγική τρίαινα θα σε σώσει από αυτήν την κατάσταση. Μία κατάσταση που έχει τη μορφή ατέλειωτης κλωστής πάνω από μία ατελείωτη έκταση πελάγους. Το πέλαγος στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να είναι κάλλιστα το μυαλό σου και όλα όσα σκέφτεσαι ή αποφεύγεις να σκεφτείς γιατί απλά "έχεις ξεχάσει να νιώθεις,να επιλέγεις χωρίς δισταγμούς και να αγαπάς δίχως τέλος".</b><br />
<br />
Όμως αν εσύ ο ίδιος κάποια στιγμή δεν δώσεις ένα τέλος σε αυτή τη φάση που περνάς δε θα το κάνει κανένας άλλος..γιατί πολύ απλά κανένας δεν έχει τη δύναμη που εσύ ο ίδιος έχεις θαμμένη στα ενδόμυχα της ψυχής σου και στο πίσω μέρος της λογικής και της καρδιάς σου! Σταμάτα να κοροϊδεύεις και να βάζεις τον εαυτό σου σε μία ουδέτερη κατάσταση και ξεκίνα από εκεί που είχες μείνει πριν αυτό το "κάτι" σε επηρεάσει τόσο ώστε να βρίσκεσαι τώρα εδώ που βρίσκεσαι! Στο να έχεις χάσει τον εαυτό σου! Κάνε πράγματα που σου θυμίζουν εσένα και δραστηριοποιήσου . Δοκίμασε νέες πηγές ενέργειας που μπορούν ίσως να σε βάλουν σε μία διαδικασία του να ξαναβρείς ότι έχασες από εσένα τον ίδιο.Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να πατάς γερά στα πόδια σου και να ξαναβρείς τη "χαμένη" δύναμή σου, αυτή που τόσο καιρό απορούσες αν υπάρχει ακόμη αν ζει ή αν πέθανε. Και θα σου απαντήσω εγώ...Ζει και βασιλεύει και θα κυριεύει μέσα σου αν εσύ την αφήσεις να λάμψει και να σε κατακλύσει! Και αυτό θα γίνει μόνο εάν επιτρέψεις στον εαυτό σου να ενδυναμωθεί και να χτίσει νέα θεμέλια! Sooo... Go Find Your-(Lost)-self !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ki5HBBEtfak/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/ki5HBBEtfak?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-80061714988294430072015-08-25T04:22:00.001-07:002016-01-29T05:31:33.096-08:00" Η ομορφιά του διαφορετικού "<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvY4OYLmEDBW5cCLgGuHDVm2WLw5dE2ZjUdxKTkgoReWpjhoONPQ6dQwAkuNvHxlF-LKug00xb9KLXLmk2RnwGeTurNcQfhhjTECze5PvICCKvrOELY27B_OKdjvQ-L2rB8nNFU-K1h8o/s640/blogger-image-875587055.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvY4OYLmEDBW5cCLgGuHDVm2WLw5dE2ZjUdxKTkgoReWpjhoONPQ6dQwAkuNvHxlF-LKug00xb9KLXLmk2RnwGeTurNcQfhhjTECze5PvICCKvrOELY27B_OKdjvQ-L2rB8nNFU-K1h8o/s400/blogger-image-875587055.jpg" width="400"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
Πόσες φορές έχουμε δει τον εαυτό μας μέσα σε καταστάσεις που δε μας ταιριάζουν η σε καταστάσεις που σύμφωνα με κάποιους "δεν είναι για μας"/"δεν είναι του στυλ μας"... Πόσες φορές και πόσο απλά έχουμε όλοι μπει στη διαδικασία να σκεφτούμε έστω για λίγα δευτερόλεπτα και να βάλουμε τη θέση μας σε μια κατάσταση η μια διαδικασία ,που υπό άλλες συνθήκες, δε θα περνούσε ποτέ από το ταπεινό μας μυαλό;! Αρκετές έως τώρα και πολύ περισσότερες ,στην πορεία της ,καθόλα ήσυχης και ομαλοποιημένης ζωής μας!<br>
<div>
<br></div>
<div>
Τι είναι άραγε αυτό που κάνει τους ανθρώπους να αρέσκονται στο να βασανίζονται και να τοποθετούν τον εαυτό τους σε εντελώς διαφορετικές φάσεις από αυτές που κάποτε κατηγορούσαν και απλώς κουνούσαν κατηγορηματικά το κεφάλι η γελούσαν ειρωνικά;! Και ποιος τελικά μπορεί να προβλέψει πόσο διαφορετικός μπορεί να γίνει κάποιος μέσα από μια μη αναμενόμενη για τη δική του ζωή κατάσταση;! Η απάντηση είναι κανένας! Κανένας στα πάντα! Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει σε τι κατάσταση μπορεί να βρεθεί..κανένας δεν μπορεί να ορίσει εάν μια υπόθεση είναι για σένα η όχι..και κανένας δεν θεωρείται ανίκανος να γευτεί έστω και για λίγο την αύρα του αναπόφευκτου "κακού"! </div>
<div>
<br></div>
<div>
Όσο μεγαλώνουμε ,αποκτούμε νέες εμπειρίες! Εμπειρίες ικανές να σταθούν και να μας βοηθήσουν σε νέες , διαφοροποιημένες καταστάσεις που ποτέ δεν υπολογίζαμε...η που ποτέ δε θα βάζαμε τον εαυτό μας σε αυτές! Γιατί στο κάτω κάτω ,οι μέχρι τώρα εμπειρίες ,τόσο οι δικές μας, όσο και δικών μας ατόμων ήταν αυτές, που μας επηρέασαν η μας θύμισαν έστω και για λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου, πως πρέπει να συμπεριφερθούμε σε μια, άγνωστη, για μας υπόθεση! Όταν περπατάς σε "ξένα" για σένα μονοπάτια , πρέπει εκτός από τα ανοιχτά σου μάτια να κουβαλάς πίσω σου και ένα σακίδιο "εμπειριών της μέχρι τώρα ζωής σου"! Γιατί , δε θα είσαι εσύ αυτός που θα σταθεί όταν κάτι κακό προκύψει , αλλά οι εμπειρίες σου και οι αντοχές σου είναι αυτές που θα σε στηρίξουν και θα δε βοηθήσουν να προχωρήσεις! Όταν δυσκολεύεσαι σε κάτι που επέλεξες και ήξερες εξαρχής ότι διέφερε των προσδοκιών σου η των δυνατοτήτων σου, μη γυρνάς αλλού για συμβουλές και μη ζητιανεύεις για τη βοήθεια κανενός! Εσύ υπεύθυνος των επιλογών σου , έχεις τη δυνατότητα να ορίσεις, που σταματάνε τα "θέλω και τα πρέπει" σου η ακόμη και τα "μπορώ η δεν μπορώ" σου! Όταν αρέσκεσαι σε κάτι διαφορετικό , το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό ... Πρέπει να προσαρμόζεις τον εαυτό σου σε νέα δεδομένα ,σε νέες συνθήκες! </div>
<div>
<br></div>
<div>
Μεγαλώνοντας ,αλλάζεις τόσο εσύ ολοκληρωτικά, σαν άτομο όσο και οι προσδοκίες σου, τα θέλω σου και τα συναισθήματα σου! Υπό άλλες συνθήκες δε θα φανταζόσουν ποτέ ένα διαφορετικό "εγώ" σου, γεμάτο όρεξη και αντοχή στο να παλεύει για κάτι που θέλει, γεμάτο κουράγιο να προσπαθεί να βρει λύσεις για κάτι που αγαπάει...η ακόμη και εξηγήσεις για το οτιδήποτε! Όταν γοητεύτηκες από το "διαφορετικό", αποφάσισες να μεγαλώσεις μέσα από αυτό, να αποκτήσεις εμπειρίες, που ποτέ δεν υπολόγιζες και συναισθήματα η συμπεριφορές , τις οποίες ποτέ δεν είχες καταφέρει να ξεθάψεις! </div>
<div>
<br></div>
<div>
Το διαφορετικό σε ελκύει... Είναι όμορφο και αυτή ακριβώς η "διαφορετική" ομορφιά του, η διαφορετική νοοτροπία του, είναι που σε εξιτάρουν και σε προκαλούν, να είσαι εκεί για αυτό, με κάθε τρόπο, σε κάθε διαφορετική πτυχή του! Να αλλάζεις μαζί του ολοκληρωτικά! Να αλλάζουν τα πιστεύω σου, οι εκδηλώσεις συναισθημάτων σου και ο κόσμος σου όλος! Να βλέπεις εσένα με άλλο μάτι... Να χαίρεσαι που αλλάζεις , να χαίρεσαι που ζεις αλλιώς... Γιατί το "αλλιώς" από το συνηθισμένο και μουντό αναμενόμενο είναι προτιμότερο...και αυτό γιατί σε κάνει περισσότερο άνθρωπο, πόσο μάλλον άνθρωπο με περισσότερες εμπειρίες! </div>
<div>
<br></div>
<br></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-41569901060697204162015-06-25T04:06:00.000-07:002015-06-25T04:11:06.675-07:00"Trying to Find Yourself" can be tough . <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwyfprIpCYLIth34zGgHls8TZss13laLNdM3WrptKlC-EOvm1sFze6VDzn-kX0ixtWdWw3igZr456ijDPOzI1ehRjlNwResTb1tRDZHahSK9iitNPzbmTyXVN2VK90AUngqb_ilAA4Ma4/s1600/InsteadOf.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwyfprIpCYLIth34zGgHls8TZss13laLNdM3WrptKlC-EOvm1sFze6VDzn-kX0ixtWdWw3igZr456ijDPOzI1ehRjlNwResTb1tRDZHahSK9iitNPzbmTyXVN2VK90AUngqb_ilAA4Ma4/s400/InsteadOf.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">http://hellaemo.com/wp-content/uploads/2012/07/InsteadOf.jpg</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Μερικές φορές δε θέλουμε πολύ για να δούμε τι υπάρχει μέσα μας!Δε θέλει ιδιαίτερο "κόπο ούτε τρόπο" όπως συνηθίζουν να λένε. Ίσως κάποιες φορές θέλουμε απλώς το κατάλληλο άτομο δίπλα μας,για να βρούμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε/θέλουμε/ποθούμε ή συνοψίζοντας το,για να βρούμε το "είναι" μας!<br />
<br />
Έχει τύχει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ,μα αναμενόμενης της περισσότερες φορές ζωής μας να περάσουμε "φάσεις" κατά τις οποίες ,με πολύ απλά,χωρίς στολίδια λόγια,"δεν είμαστε εμείς, "δεν είμαστε οι εαυτοί μας"! Και ναι..ίσως αποτελεί απαραίτητη φάση για τη ζωή όλων μας. Ίσως τελικά αυτές οι "μη επιθυμητές φάσεις" ή ακόμη και οι γεμάτες μπέρδεμα και σκοτούρα, γεμάτες "δεν ξέρω τι θέλω", "δεν ξέρω τι μου φταίει , ή "τι με ενοχλεί ,να είναι αυτές ακριβώς οι φάσεις ,τις οποίες οφείλουμε όλοι να διανύσουμε προκειμένου να ανακαλύψουμε τα εσώψυχα του εαυτού μας..Το τι είμαστε , από που ξεκινήσαμε ,τι καταλήξαμε να είμαστε και να θέλουμε, στο σημείο που έχουμε έρθει!<br />
<br />
Δεν είναι και το πιο ευχάριστο και ίσως σε όλη αυτή τη δυσβάσταχτη πορεία του "όλα μου φταίνε" , να αποτελεί αφορμή για ίντριγκες χωρίς αιτία, για τσακωμούς χωρίς ιδιαίτερο σκοπό καθώς και για παρεξηγήσεις χωρίς ουσιαστικούς λόγους! Σε αυτό το σημείο είναι που αρχίζεις , με τόσο μπέρδεμα μέσα στο κεφάλι σου, να αναρωτιέσαι από που προήλθε όλο αυτό και ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος όλων των παραπάνω!<br />
<br />
Μήπως πρέπει απλώς να αναρωτηθείς , εάν η ακατανόητη μα καθόλα αφύσικη "φάση" ταξινόμησης των θέλω σου ή ακόμη και αναθεώρησης ή ανασυγκρότησης των βασικών επιθυμιών σου ,τόσο σχετικά με τους άλλους όσο και με εσένα τον ίδιο , κατέληξε απλά να είναι μια δύσκολη φάση κατανόησης από την πλευρά όλων των γύρω σου?! Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν ξεσπάσματα σε άτομα που ανήκουν στην κατηγορία των "close friends" ή ακόμη σε άτομα του προσωπικού σου στενού (οικογενειακού σου) κύκλου, τότε σίγουρα ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνεις είναι να αναθεωρήσεις! Διότι πολλές φορές έχουμε καταλήξει να θυμώσουμε με δικά μας πρόσωπα, να οργιστούμε με καταστάσεις που ουσιαστικά δεν ήμασταν σε θέση να κρίνουμε σωστά, μέσα σε όλη αυτή την ανεξήγητα επίπονη "ψυχικά" διαδικασία του "θέλω να βρω τον εαυτό μου".<br />
<br />
Τελικά , σκεφτήκαμε πόσο περίπλοκο μπορεί να γίνει όλο αυτό, ή ακόμη πόσο κουραστικό για τους υπόλοιπους?! Επίσης σκεφτήκαμε ποτέ , ότι εμείς όλοι , που σαν καραμέλα πλέον χρησιμοποιούμε το "ψάχνω να βρω τον εαυτό μου" είμαστε αρκετά εγωιστές? Όλοι σε κάθε στιγμή της ζωής τους ανακαλύπτουν μια νέα πτυχή του εαυτού τους! Κανένα άτομο, εάν ερωτηθεί, δεν είναι κάθε στιγμή ή κάθε λεπτό της ζωής του, σίγουρο για τις αποφάσεις του ή για το τι θέλει. Και κάποιες φορές είναι απαραίτητο να χαθούμε σε όλη αυτή τη διαδικασία, να μπερδευτούμε στο λαβύρινθο του μυαλού μας, και να μπλέξουμε τις σκέψεις μας με κάθε λεπτομέρεια, έτσι ώστε να καταλήξουμε σε ένα τελικό στάδιο , σε ένα στάδιο του τελειοποιημένου μας εαυτού!<br />
<br />
Επομένως, δεν έχεις παρά να αφήσεις τον εαυτό σου να κυλίσει σε όλο αυτό το "λούκι", να φύγεις και συ μαζί με το μυαλό σου, να κυλήσεις ,χωρίς δισταγμούς σε αυτή την αρκετά μελοδραματική φάση της ζωής σου, σε αυτή τη φάση που σου φταίνε τα πάντα ακόμη και εσύ ο ίδιος ,ή τα λάθη που κάνεις! Αρκεί να μην πάρεις άτομα στο λαιμό σου. Κανένας δε φταίει για τους δικούς σου προβληματισμούς ,ή για τα δικά σου "δεν ξέρω τι θέλω", "δεν ξέρω ποιος είμαι και που πάω"! Προσπάθησε να ανασυντάξεις κάθε μορφή επιθυμίας σου, κάθε άποψη σου πάνω σε οποιοδήποτε θέμα, πάνω στα μέτρα σου και με μέτρο! Ανασυγκρότησε τον εαυτό σου, κάνοντας πράγματα που βλέπεις ότι σε γεμίζουν ή που απλώς σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Που απλώς βγάζουν προς τα έξω τα καλύτερα στοιχεία του χαρακτήρα σου, την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου! Φτιάξε και πρόσθεσε κάθε φορά και ένα καλό κομμάτι στο "είναι" σου!<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-8418507539098545372015-03-23T07:36:00.000-07:002015-03-23T07:55:34.840-07:00"Racism Isn't Born ,It Is Taught"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI7iQIXl2drUlBln68p9vw4WwotBLiSUMVBpixd3nFL_RQfW7Jqc_fe2hjDLXp7txyNj5LGhzUjXzgoee8jOFhClmgbt9dcGDYznJ61cbaIFOOxAbqrTSUQVnGkXdzsWpKDN00sOQPS9M/s1600/tumblr_nlo5siD2nw1tapacfo1_500.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI7iQIXl2drUlBln68p9vw4WwotBLiSUMVBpixd3nFL_RQfW7Jqc_fe2hjDLXp7txyNj5LGhzUjXzgoee8jOFhClmgbt9dcGDYznJ61cbaIFOOxAbqrTSUQVnGkXdzsWpKDN00sOQPS9M/s1600/tumblr_nlo5siD2nw1tapacfo1_500.png" height="640" width="456" /></a></div>
<br />
Συμβαίνουν τόσα καθημερινά, τόσο πολλά , τόσο γεμάτα από μελαγχολία,θλίψη ή χαρά γεγονότα που δεν ξέρεις σε κάποια φάση εάν το μυαλό σου ή η καρδιά σου, εάν τα μάτια σου ή τα αφτιά σου θα αντέξουν να χωρέσουν και άλλα. Δεν ξέρεις εάν εσύ ο ίδιος μπορείς να συνεχίσεις γνωρίζοντας ήδη τόσα και παρακολουθώντας τόσο αναπάντεχα και αμφιλεγόμενα συμβάντα! Προσπαθείς να αδειάσεις το μυαλό σου και να το ξεκουράσεις από τα όσα συμβαίνουν και δεν παύουν να συμβαίνουν στην προσωπική σου ζωή και ξαφνικά καταλήγεις να προβληματίζεσαι για τόσο σοβαρά ζητήματα που αφορούν άλλους, όχι εσένα, άλλους!<br />
<br />
Γράφω ,και πρώτη φορά χρησιμοποιείται α' ενικό μετά από καιρό σε αυτή τη σελίδα, γιατί δεν ξέρω πια με τι έχει γεμίσει το κεφάλι μου. Κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο το μόνο που βλέπω είμαι ένας μουντός καιρός (όχι πως είναι κάτι ασυνήθιστο για τη συγκεκριμένη πόλη) , αλλά τον νιώθω πιο μουντό από ποτέ, σαν την ψυχολογία των ανθρώπων! Νιώθεις πως αυτό το βαρύ κλίμα σε ακολουθεί παντού ...ειδικά τις τελευταίες ημέρες! Αναπνέεις και ο αέρας έχει κάτι τόσο μελαγχολικό ,κάτι τόσο καταθλιπτικό και αυτό περνάει μέσα στα πνευμόνια σου , τόσο εύκολα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για άτομο συναισθηματικό που λαμβάνει υπόψιν του και προβληματίζεται με αυτά που συμβαίνουν γύρω του.<br />
<br />
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψιν ,όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, όσα ειπώθηκαν τον τελευταίο καιρό και όσα έχουν γραφτεί στο διαδίκτυο ή όσα δημοσιεύτηκαν σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα τον τελευταίο μήνα απ'ότι εδώ και μήνες ή χρόνια, αποφάσισα να γράψω κάτι, αν ότι "το κάτι" , σίγουρα κάτι που θα διαβαστεί μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Που θα αξιολογηθεί και θα κριθεί όπως όλα τα υπόλοιπα! Με τον ίδιο τρόπο όπως και τα άλλα! Γιατί εδώ μιλάμε για ισότητα και δικαιοσύνη . Κάθε δημιούργημα κάθε συγγραφή κάθε έργο και στην προκείμενη περίπτωση κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που δημιουργείται /γεννιέται κρίνεται , σχολιάζεται και έχει να αντιμετωπίσει ποικίλων ειδών κριτικές ή παρεμβάσεις!<br />
<br />
Όμως , τι συμβαίνει όταν κριτικές ή σχολιασμοί δεν αποβλέπουν παρά μόνο στην κατάπτωση ηθικού , στην ισοπέδωση της αξίας ή του εγώ κάποιου ή ακόμη και στην ψυχολογική προσγείωση?! Τι συμβαίνει όταν ένας συγκεκριμένος αριθμός ατόμων , έχει πλαστεί ή έχει προοριστεί στο να δυσκολεύει τη ζωή κάποιων άλλων ?! Σε αυτό το σημείο , είναι απαραίτητο να γίνει η εξής παρέμβαση : "Ο ρατσισμός δε γεννιέται, διδάσκεται". Κανένα ανθρώπινο ον λοιπόν, δεν έχει γεννηθεί δεν έχει δημιουργηθεί με το συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή του.Κανένας άνθρωπος δε γεννιέται έχοντας στην κατοχή του ρατσιστικές συμπεριφορές , κακόβουλες εκφράσεις ή κατακριτικές διαθέσεις απέναντι σε άλλους! Ο ρατσισμός δεν αποτελεί ολωσδιόλου έμφυτο χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου και σε καμία περίπτωση κάποιος δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για τέτοιου είδους "κατορθώματα" ή συμπεριφορές.<br />
<br />
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, δε ζούμε σχεδόν ποτέ μόνοι μας.. Από τη μικρή κιόλας ηλικία μας δεχόμαστε μηνύματα από κάθε μέλος της οικογένειάς μας ή του κύκλου μας. Και σε όλη τη διάρκεια της ωρίμανσης μας , τα πάντα γύρω μας , οι συμπεριφορές των προτύπων μας ή των στενών προσώπων μας είναι αυτές που καθορίζουν το ποιοι είμαστε και ποιοι θα γίνουμε αύριο! Κάθε ένας από εμάς δέχεται καθημερινά διαφορετικού είδους επιρροές από το περιβάλλον του, που πολύ πιθανό κάποιες από αυτές να τον οδηγήσουν στη διαμόρφωση μίας αρκετά ρατσιστικής συμπεριφοράς. Ο ρατσισμός δεν μπορεί να μετρηθεί , δεν υπάρχει "είμαι λίγο ρατσιστής" ή "δεν είμαι με όλους" . Ο ρατσισμός από τη στιγμή που γεννιέται, εάν υπάρξουν κάποια στιγμή οι καλοθελητές για την επέκτασή του, τότε ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, ούτε για τον ίδιο σου τον εαυτό , πόσο τερατώδη μορφή μπορεί να πάρει!<br />
<br />
Όλα εξαρτώνται από την παιδεία , τη μόρφωση την ανατροφή και τις παρέες που έχεις. Κανένας δεν μπορεί να πει πως εξαρτάται από τη νοημοσύνη , γιατί κανένας δεν μπορεί να ειπωθεί πως είναι λιγότερο έξυπνος από τον άλλο, ή πιο αδύναμος! Πολλοί είναι αυτοί που παρά το γεγονός πως διαθέτουν άριστη παιδεία ή άριστη ανατροφή από την οικογένειά τους, διαβάζοντας λάθος πληροφορίες ή ακολουθώντας λάθος άτομα και κανόνες κατέληξαν να γίνουν από τους καλύτερους μαθητές στους καλύτερους ανθρωποκτόνους, παρασυρμένοι από τη δίψα τους για επιβολή δόξας και αυτοκυριαρχίας, και πνιγμένοι σε μία πλαστική ωραιοποιημένη γυάλα "ανώτερων-κατώτερων".<br />
<br />
Το μόνο σίγουρο είναι πως για το συγκεκριμένο θέμα θα μπορούσαν να ειπωθούν τόσο πολλά, και να αναμειχθούν τόσα θέματα μέσα σε αυτό, μα το θέμα δεν είναι να γραφτούν μερικές ακόμη λέξεις ή προτάσεις.Το θέμα είναι να προβληματίζεται ο κόσμος καθημερινά με γεγονότα που συγκλονίζουν όχι μόνο τη χώρα μας αλλά άλλες τόσες! Το πρόβλημα όμως, υπάρχει από πάντα, δεν είναι κάτι που άλλαξε τα τελευταία χρόνια ή τον τελευταίο μήνα και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που κάθε μέρα ζουν ξένοιαστοι και όταν κάτι κατακλύζει τα media αποφασίζουν πως ήρθε η ώρα να σοβαρευτούν και να δημοσιοποιήσουν και αυτοί κάτι για το αντίστοιχο θέμα που θερίζει κάθε οικογένεια, και που έχει πάρει τεράστια έκταση σε κάθε λογής ιστοσελίδα ή κανάλι. Έτσι είναι οι άνθρωποι και έτσι ήταν πάντα , τείνουν να ενδιαφερθούν όταν κάτι φτάσει να πάρει μεγάλες εκτάσεις.<br />
<br />
Μην ασχολείστε αφότου συμβούν τόσα σοβαρά περιστατικά, αλλά εσείς που κάθε μέρα παλεύετε, αγωνίζεστε για την καταπολέμηση ανάλογων προβλημάτων και ενδιαφέρεστε πραγματικά, μην πάψετε να το κάνετε. Και εσείς που τη μία μέρα κοινοποιείτε άρθρα κατά του ρατσισμού , μιας και αυτό είναι "επίκαιρο ζήτημα", μην σπεύσετε να κοινοποιήσετε ρατσιστικά σχόλια σε κάποιον που απλώς δε συμπαθείτε την επόμενη . Αναλογιστείτε τις συνέπειες και σκεφτείτε με ωριμότητα πως κάθε πράξη κάποια στιγμή επιστρέφει αν όχι με τον ίδιο τρόπο με παρόμοιο ή χειρότερο! Γιατί όλοι και όλες υπήρξαμε θύτες ή θύματα ρατσισμού!<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-48699686532753229142015-03-21T07:30:00.001-07:002015-03-21T07:38:10.261-07:00Radio Active Greece <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr">
Couldn't make my day without those guys! <br />
Η μέρα σήμερα ξεκινά "μετά τα ξεφτιλικια της Παρασκευής" με καφέ και την αγαπημένη εκπομπή των φιλων μου "Rock n' Talk" στο Radio-Active Greece</div>
<div dir="ltr">
Stay tuned : <a href="http://radioactivegreece.caster.fm/" target="_blank">http://radioactivegreece.caster.fm/</a><br />
Κάθε Σάββατο στις <span style="background-color: white; color: #4e5665; font-family: 'helvetica neue', helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px;">4:30 μ.μ. - 6:00 μ.μ.</span><br />
<div class="_5xhp fsm fwn fcg" style="background-color: white; color: #9197a3; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 12.8640003204346px; max-width: 376px; overflow: hidden; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;">
<div class="fsm fwn fcg">
<br /></div>
</div>
</div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdpIFyMsN8pqdQfAD4aYBstO9m9Btor7gzcOY8eR6ydDOXAX-hgjS0hCMHpoRIh7EDa1Tepfe_qHBG-6LDrwWYq2W10tad5dXg7ecjlne4dYpdG9xmsEQOdzWN7mRQDrXOdzxzydUsBIA/s1600/IMG_20150321_162432.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdpIFyMsN8pqdQfAD4aYBstO9m9Btor7gzcOY8eR6ydDOXAX-hgjS0hCMHpoRIh7EDa1Tepfe_qHBG-6LDrwWYq2W10tad5dXg7ecjlne4dYpdG9xmsEQOdzWN7mRQDrXOdzxzydUsBIA/s640/IMG_20150321_162432.jpg" /> </a> </div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comIoannina, Ioannina39.665028 20.853746tag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-35670518860593584902015-02-28T08:49:00.005-08:002015-03-21T12:01:21.353-07:00Changing May Be Good <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuqZXezoRVk7RtzvFcfKVltlXKuLRzWB9DUDiQVoLjFGGLrC8LYDUa-ZQXf3liJtjDrQdfO1pC2CgNmApD5N1z6_UU0F3Z1NL70d_erguFKX4Yx851X_j4owAIcB5q5S56N0ri_jG_Po8/s1600/large+(4).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuqZXezoRVk7RtzvFcfKVltlXKuLRzWB9DUDiQVoLjFGGLrC8LYDUa-ZQXf3liJtjDrQdfO1pC2CgNmApD5N1z6_UU0F3Z1NL70d_erguFKX4Yx851X_j4owAIcB5q5S56N0ri_jG_Po8/s1600/large+(4).jpg" height="640" width="456" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Όταν μέρα με τη μέρα , ξυπνάς , άλλοτε με όρεξη άλλοτε με αυτό το βαριεστημένο ύφος να μουτζουρώνει το πρόσωπό σου , και σηκώνεσαι από το κρεβάτι πετάς τα βαριά παπλώματα ή τα ελαφριά σεντόνια ( εξαρτάται από την εποχή) , είσαι ή τουλάχιστον "νομίζεις" πως είσαι έτοιμος να ζήσεις άλλη μία μέρα της ζωής σου.<br />
<br />
<br />
Θαρρείς έστω και για λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα , όσο είναι εφικτό να σκεφτείς με το βαρύ κεφάλι και τα μισόκλειστα μάτια ύστερα από συνεχόμενες ώρες ύπνου ή ακόμη και από διακεκομμένο ύπνο , που σου προσέφεραν χίλια δυο πράγματα όπως : ( το τηλεφώνημα μίας διαφημιστικής εταιρείας, ή ακόμη και της μητέρας σου, οι κατασκευές της διπλανής οικοδομής ή ακόμη και τα γατιά που νιαουρίζουν κλαίνε ή οτιδήποτε άλλο σε κάποιο άγνωστο σημείο κοντά στο σπίτι σου )... θαρρείς λοιπόν, πως θα ακολουθήσει μία ακόμη κοινότυπη μέρα , πως όλα θα κυλήσουν ομαλά αν δεν υπάρχει κάτι αξιοπρόσεκτο στο πρόγραμμά σου. Μία απλή όμως, κλασσικά συνηθισμένη ημέρα , γεμάτη από όλα αυτά τα τόσο "συνηθισμένα" μικρά πράγματά της, δεν ξέρεις ποτέ τι ακριβώς έχει να σου προσφέρει! Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα προκύψει?! Ποιος ήξερε ότι εσύ, όταν γεννήθηκες ως ένα απλό συνηθισμένο μωρό , ένας ακόμη άνθρωπος που προστίθεται στον κόσμο θα είχε αυτό το "κάτι" διαφορετικό να προσφέρει στην κοινωνία , και πόσο μάλλον στους δικούς του ανθρώπους! Ποιος ήξερε ακριβώς τι ικανότητες ή δεξιότητες θα ανέπτυσσε κατά την ωρίμανσή του ? Κανείς! Οπότε κανείς δεν είναι σίγουρος για το τί μπορεί να ακολουθήσει σε μία απλή ημέρα!<br />
<br />
<br />
Όντας άνθρωπος το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθήσεις ακριβώς την πορεία που ήθελες ή που σκέφτηκες πως θέλεις να ακολουθήσεις όταν άκουγες το αγαπημένο σου κομμάτι στο repeat για 20η φορά και ήξερες πως αυτό που σου προσφέρει η συγκεκριμένη μουσική μπορεί σίγουρα να αποτυπωθεί στο μυαλό σου ως ιδανικό , ή ως αυτοσκοπός! Γιατί λοιπόν , τόσα μικρά και α"ασήμαντα" πράγματα ,όπως εμείς νομίζουμε, αποτέλεσαν ουσιαστικά την αφορμή για να αλλάξουμε πολλές από τις αντιλήψεις μας ή τον τρόπο σκέψης μας μέσα σε μερικά μόλις λεπτά? Γιατί ενώ ακολουθούσαμε για καιρό κάποια παρτιτούρα, ξαφνικά σκίσαμε το πρωτότυπο και αλλάξαμε?! Κανείς δεν μπορεί να αιτιολογήσει ακριβώς την αιτία, ή για ποιο λόγο πράγματα απλά ή μία εξωτερική συμβουλή από κάποιον τυχαίο, ήταν αυτά, που μας επηρέασαν και άλλαξαν τη γνώμη μας, τα "πιστεύω" ,που μέχρι πριν λίγο έδειχναν να είναι τα σταθερά μας θέλω.<br />
<br />
<br />
Υπάρχουν επομένως, αναρίθμητα "μικρά" πράγματα , που όσο και αν μας φαίνονται αδύνατα ή μη αναμενόμενα στην εξέλιξη μιας απλής ημέρας, μπορεί με εξωφρενικά απλό και γρήγορο τρόπο να μας αλλάξουν. Και κάθε τι που δεν αρνούμαστε να ζήσουμε ή δεν αποφεύγουμε να το περάσουμε, να το παλέψουμε όσο είμαστε εκεί, είναι αυτό που τελικά θα φτάσει να μας αλλάξει και να διαταράξει ίσως με καλό τρόπο κάθε είδους σκέψη ή πεποίθηση! Και όταν εννοώ πως θα μας αλλάξει...θα μας αλλάξει , τόσο που το "πριν" μας δε θα αναγνωρίζει τις πράξεις του "τώρα" μας, δε θα αναγνωρίζει την αντοχή ή την υπομονή που αποκτήσαμε μέσα από διάφορες περιστάσεις. Και αυτό..γιατί απλώς αλλάζουμε, και το πιο πιθανό έχοντας ζήσει πράγματα είναι να αλλάζεις και να αλλάζεις προς το καλύτερο. Οπότε ,μείνε εκεί , ζήστο και άφησέ το ,αυτό και κάθε ιδιομορφία του να σε αλλάξει.<br />
<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-80717700764567073382014-12-21T06:26:00.004-08:002015-01-09T12:08:43.947-08:00When you look back...everything is different!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxq5STcr29P-5VAjR8_51jIY05TfTLf_Hb9nH31h-PsxheLIzu4jowUhZAOfSttupjycKq7ZXfo60VuYh7OQY998CFsYVSEwkPHiL6h36crIUmGg-B1pDBqgllO1mckjxZtLRGx_4UGVc/s1600/923496_406443826120317_1709256509_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxq5STcr29P-5VAjR8_51jIY05TfTLf_Hb9nH31h-PsxheLIzu4jowUhZAOfSttupjycKq7ZXfo60VuYh7OQY998CFsYVSEwkPHiL6h36crIUmGg-B1pDBqgllO1mckjxZtLRGx_4UGVc/s1600/923496_406443826120317_1709256509_n.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Είναι ίσως αστείο, το αν σκεφτείς, πως μέρα με τη μέρα ,τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει ,να μετατρέπεται... η να διαφοροποιεί την βαρετή αυτή, την χωρίς καθόλου δράμα ή ένταση ,ζωή σου , όμως αν καθίσεις για ένα λεπτό να κάνεις μία μικρή ανασκόπηση της ζωής σου...όλα φαίνεται να είναι εντελώς διαφορετικά!<br />
<br />
Κάθε απλή μέρα, κάθε μέρα στη διάρκεια της οποίας τείνει να κάνεις ένα σωρό πράγματα που δε σε γεμίζουν ή ακόμη που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, αλλά όχι τόσο ,ώστε να αισθάνεσαι ,πως πλέον κάτι έχει αλλάξει μέσα σου , φαίνεται να περνά με τόση δυσκολία με τόση πλήξη και αδιαφορία για τα γεγονότα που περνάν μπροστά από τα μάτια σου , χωρίς να σου προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον! Η κάθε απλή ,συνηθισμένη για σένα μέρα...ίσως φαίνεται σαν ένα "γιαούρτι χωρίς λιπαρά" , που απλώς το τρως με το κουτάλι και με ή χωρίς αυτό ,δεν αισθάνεσαι καμία απολύτως διαφορά! Ξυπνάς με την ίδια μουντή διάθεση, ελπίζοντας πως το αύριο θα είναι κάπως καλύτερο ή πως το "σήμερα" σου θα ανατρέψει τη σειρά των επόμενων ημερών σου. Αυτή η ελπίδα , ίσως είναι το πιο αστείο πράγμα. Είναι αυτό που κάθε φορά θα σε βυθίζει. "Η ελπίδα πως ο κόσμος θα αλλάξει" ,"η ελπίδα πως θα αλλάξει η ζωή σου" ή ακόμη και πως "το δίκαιο θα ανταμειφθεί και το κακό θα τιμωρηθεί"...και κάθε είδους ελπίδα. Κι έτσι απλά "ελπίζοντας" για χίλια δυο, κατάφερες να χάσεις κάθε ιδιομορφία της καθημερινότητας σου. Κατάφερες τόσο απλά, να χάσεις το αλατοπίπερο της ζωής , και την ουσία ,ακόμη και των πιο μικρών συμβάντων, που μπροστά στα τσαλακωμένα μάτια σου, δείχνουν τόσο ασήμαντα και ταπεινά.<br />
<br />
Δεν πρέπει...Δεν πρέπει να διατηρούμε τέτοια συμπεριφορά! Γιατί, όσο θαρρείς ,έστω και λίγο, όσο περνάει από το μυαλό σου πως η κάθε "ασήμαντη" για σένα μέρα, δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην ποιότητα της ζωής σου, τόσο περνάει ο καιρός και η αλλαγή στην πολυπόθητη ,διαφορετική και πολυτάραχη ζωή σου θα είναι μηδαμινή. Όταν καθημερινά πασχίζεις με κάθε τρόπο να απολαύσεις τις στιγμές , αυτές που κυλούν τόσο αθόρυβα, τόσο ομαλά, χωρίς εσύ να τις προσέχεις, όταν δίνεις βάση σε κάθε γεγονός που προκύπτει σε κάθε κατάσταση που διαφοροποιεί έστω και λίγο τη ζωή σου, τότε πραγματικά κάποια στιγμή , θα γυρίσεις θα κοιτάξεις πίσω σου και όολα θα είναι εντελώς διαφορετικά! Μέρα με τη μέρα... στέκεσαι απλώς εκεί και κοιτάς γύρω σου , απλώς κοιτάς και παρακολουθείς όσα συμβαίνουν με ή χωρίς αιτία. Με ή χωρίς ένταση! Και όλα αυτά , γιατί απλώς δεν τα θεωρούσες άξια προσοχής, ή άξια ενδιαφέροντος. Κι όμως τα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, οι όσες μικρές , ταπεινές και μη αξιομνημόνευτες αλλαγές προκύπτουν, είναι αυτές που αργά ή γρήγορα με το δικό τους τρόπο και τη δική τους συμβολή, θα σε κάνουν αυτόν που είσαι σήμερα, αυτόν που κατάφερες να γίνεις. Το κάθε στίγμα του Σήμερα, σε μορφοποιεί και σε μετατρέπει ξαφνικά, παρακολουθώντας το από μακριά, σε έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο του Χθες!<br />
<br />
Έτσι λοιπόν... δεν πρέπει να αφήνεις τη ζωή σου να κυλά μάταια μπροστά σου! Δεν πρέπει να απαξιείς για τις σημερινές εντάσεις και σπίθες που πετάγονται αχνά στη "σαχλή" καθημερινότητά σου, παρά μόνο να τους δίνεις την ίδια σημασία, με αυτή που θες να σε αντιμετωπίζουν αργότερα οι γύρω σου! Να τις μελετάς, να τις προσέχεις και να παλεύεις για αυτές. Γιατί στην τελική το παρελθόν σου , σε έκανε σήμερα αυτό που είσαι. Το κάθε γεγονός το κάθε άτομο που έτυχε να μπει στη ζωή σου σε έκανε τον άνθρωπο του σήμερα. Βλέποντας τα όλα από μακριά, θα καταλάβεις...πως όντως, όλα πια είναι διαφορετικά ! </div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-89381579307736683492014-11-01T16:07:00.000-07:002015-01-09T12:09:02.906-08:00Dream Hunters<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHb6aXHtCfErVuBZ9EFsFSV9ZD6N5GdHPhEBg1p6LCWjaR2M5k6EhcW-TbGXNWDxBGJKHVAfk73OSmcrblG_nh__ecxFpnKFwDZGVlK_ZAjz8jaFbbIAw0BYp4B5JreFxCT9p32POx7zg/s1600/large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHb6aXHtCfErVuBZ9EFsFSV9ZD6N5GdHPhEBg1p6LCWjaR2M5k6EhcW-TbGXNWDxBGJKHVAfk73OSmcrblG_nh__ecxFpnKFwDZGVlK_ZAjz8jaFbbIAw0BYp4B5JreFxCT9p32POx7zg/s1600/large.jpg" height="270" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Δεν έχει σημασία ποιος είσαι. Δεν έχει σημασία , από που ακριβώς είσαι, πόσο χρονών, τι χρώμα έχεις ή αν είσαι φαν της Τζαζ ή της Ροκ. Όπως άλλωστε και σε ποικίλα ακόμη θέματα, τέτοιου είδους χαρακτηριστικά δε φαίνεται να έχουν την παραμικρή έστω αξία πάνω σε ένα τόσο σημαντικό θέμα. Ποιο ακριβώς είναι το θέμα μας , από που προκύπτει , ποιοι το δημιουργούν και ποιες οι συνέπειές του... αυτό ακριβώς πρόκειται να αναλύσω στο συγκεκριμένο άρθρο με τον τίτλο : "Οι κυνηγοί του ονείρου"!<br />
<br />
Όταν μιλάμε για όνειρα, επιθυμίες , πάθη , λάθη ... δεν έχουμε να κάνουμε με τους ίδιους τους ανθρώπους , δεν έχουμε να κάνουμε με απλές οντότητες της ταπεινής καθημερινότητας. Έχουμε να κάνουμε με αρκετά δημιουργικά πλάσματα, τα οποία από τη στιγμή μόλις της γέννησής τους, ξεκινούν ακατάπαυστα μέσα από χιλιάδες άλλες σκέψεις να δημιουργούν και να πλάθουν με άριστη ίσως ικανότητα τα δικά τους , μικρά ή μεγάλα "όνειρα". Και όταν μιλάμε για "Όνειρα" , δεν αναφερόμαστε ούτε στα "Κλεμμένα" ...ούτε όμως σε αυτά που τείνουν τα ανθρώπινα πλάσματα να βλέπουν κατά κάποιο τρόπο στον ύπνο τους, αλλά αυτά που βλέπουν στον... "ξύπνιο" τους. Όνειρο...τί είναι ?! Ποια τα όριά του , πως μπορεί κάποιος να το πραγματοποιήσει , και σε πόσο χρόνικό διάστημα θα είναι σε θέση ο ίδιος ο άνθρωπος , να δει το δικό του όνειρο να παίρνει σάρκα και οστά και να παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια του , με μία άπλετη χαρά και μία χαζοχαρούμενη έκφραση προσώπου ?!<br />
<br />
Αν και ο ακριβής ορισμός του ονείρου, δεν είναι τόσο εύκολο να προσδιοριστεί, κατά πάσα πιθανότητα... "Όνειρο", είναι κάτι που κάνει τους ανθρώπους αυτό που είναι αυτή τη στιγμή, δηλαδή..."άνθρωποι". Πως αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος, εάν ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να κάνει όνειρα για το μέλλον του, για την προσωπική του ζωή, και να πάσχιζε να τα πραγματοποιήσει με κάθε πιθανό τρόπο, αρκεί βέβαια αυτό να μην ξεπερνούσε τα όρια του εφικτού και του νόμιμου. Όταν από μικρή μόλις ηλικία, είσαι σε θέση να κάνεις πλάνα για τη ζωή σου, ή να φαντάζεσαι τόση ένταση πράγματα ,που θα σε έκαναν χαρούμενο αν τα αποκτούσες , όταν νιώθεις ευχαρίστηση και μόνο με το να ονειρεύεσαι ,το κάθε τι πιθανό και ενδεχόμενο, και όταν πασχίζεις και καταφέρνεις να το κερδίσεις με τον κόπο σου...τότε ναι! σίγουρα είσαι άνθρωπος.<br />
<br />
Ένα όνειρο ακόμη και αν αυτό διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο... ακόμη και αν είναι πραγματοποιήσιμο ή μη, δεν μπορεί παρά να προκαλεί τις προσωπικές σου αντοχές, την ένταση της νοητικής σκέψης και τα εγκεφαλικά σου κύτταρα! Άρα σε κάνει ζωντανό! Ζωντανό και δραστηριοποιεί με κάθε τρόπο τη σκέψη σου. Δεν έχει σημασία αν είσαι φτωχός , ή εύπορος, όμορφος ή άσχημος, κουτσός ή στραβός. Σημασία έχει το πόσο μπορείς εσύ, να αντισταθείς σε αυτήν την ενοχλητικά αρνητική σκέψη, που προσπαθεί με ακόρεστη μανία, να κατακλείσει την ελπίδα σου, για πραγματοποίηση του δικού σου ονείρου! Το όνειρο ή και το κάθε επόμενο όνειρο που θα τύχει να σκεφτείς, θα είναι πάντα μία πρόκληση για τις αντοχές σου και την πίστη σου στα δικά σου προσωπικά θέλω! Το μόνο που έχεις να κάνεις... είναι να μην αφήνεις την αρνητική σκέψη να σε κατακλύζει ...και κυρίως να παραμένεις πιστός σε κάθε είδους όνειρο που έχεις. Ακόμη και ένα "μη πραγματοποιήσιμο όνειρο" σύμφωνα με τα αυστηρά όρια της λογικής, με θέληση μπορεί να γίνει το πιο εύκολο εμπόδιο, όπως αυτό που αγανακτείς και απελπίζεσαι και μόνο που το βλέπεις...αλλά όταν ήδη το έχεις ξεπεράσει δεν κατάλαβες καν τη δυσκολία του και το χρόνο που σου πήρε.<br />
<br />
Η δίψα σου για υλοποίηση του ονείρου σου, δεν μπορεί να προσπεραστεί ούτε από εσένα και την αρνητικότητα σου ,ούτε από το περιβάλλον γενικότερα. Ως "εσύ" δεν μπορείς να αναλογιστείς , σε καμία των περιπτώσεων, αν το όνειρό σου κάποια στιγμή θα σε κοιτάξει κατάματα, ή αν θα περάσει με μία βέσπα μπροστά σου χαιρετώντας σε. Τα όνειρα επιζητούν την επιθυμία σου και την ατελείωτη επιμονή και υπομονή σου. Θέλουν να τα θες. Όσο περισσότερο αυξάνεται η επιθυμία σου για πραγματοποίησή τους, τόσο πιο εύκολα θα έρθουν σε σένα. Αν δουν, πως δεν είσαι σε θέση να "παλέψεις για αυτά" ή ακόμη και αν σε δουν για λίγο αδύναμο ή ανασφαλή θα γυρίσουν να σε κοροϊδέψουν με μία απλή χειρονομία. Οπότε... δείξε σε αυτά , μα πρώτα απ'ολα στον εαυτό σου πως είσαι ικανός να αντισταθείς και να παραβλέψεις οποιαδήποτε αδυναμία.<br />
<br /></div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-7843216423517462212014-10-11T15:20:00.001-07:002015-01-09T12:12:36.791-08:00Ροζ-συννεφακιδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr">
Γενικότερα... είναι γνωστό πως εμείς ,τα ανθρώπινα όντα έχουμε μια συνεχή τάση , ροπή προς το ψέμα. Ψέμα? ! Ναι..το ψέμα σε κάθε μορφή , ακόμη και όταν προσπαθούμε να δούμε τη ζωή από μια πιο αισιόδοξη πλευρά , ενώ όλα ρέουν από το κακό στο χειρότερο, ακόμη και όταν δε θέλουμε να στενοχωρήσουμε τους γύρω μας και καταλήγουμε να τους παραμυθιάζουμε με αμέτρητα ,αρκετά ευφάνταστα και περίτεχνα καλά λόγια ... ναι αυτό..μπορείς να το πεις και ψέμα. Γιατί ψεύδεσαι! Εσύ...ψεύδεσαι, ξεγελώντας τον μακράν ροζ συννεφιασμένο εαυτό σου , που τοοσο πολύ θα ήθελε να ισχύουν όλα όσα πιστεύει, ή να είναι τόσο καλοσχηματισμένα όλα , μα τελικά καταλήγει να ζει σε μια φούσκα. Αν μπορούσα με κάποιο ερασιτεχνικό και ίσως λίγο υπερβολικό τρόπο να περιγράψω αυτή τη φούσκα, τότε σίγουρα θα επέλεγα το εσωτερικό μιας ροζ τσιχλόφουσκας. Πιο συγκεκριμένα θα επέλεγα το εσωτερικό της τσιχλόφουσκας , της babaloo ,καθώς όλοι γνωρίζουμε πως πρόκειται για ιδιαίτερα μεγάλο μέγεθος...τσίχλας! </div>
<div dir="ltr">
<br />
Θα μπορούσε σε αυτό ακριβώς το σημείο , κάποιος αναγνώστης (ίσως και όλοι) να απορήσει για το μείζον θέμα αυτού του άρθρου, που δεν είναι άλλο ,από την τάση του ανθρώπου να ωραιοποιεί πράγματα και καταστάσεις σε τέτοιο βαθμό, όπου ξεφεύγει από τα όρια του πραγματικού και "ζει και βασιλεύει" , αγνοώντας την κρισιμότητα της κατάστασης του , μέσα σε μια φούσκα, κάτω από τα μεθυστικά ροζ σύννεφα, που ο ίδιος δημιούργησε!</div>
<div dir="ltr">
<br />
Όταν κάποιος...ανεξαρτήτου ηλικίας, φυλής, φύλου καταφεύγει ,είτε λόγω συνθηκών ,είτε λόγω προσωπικών προβλημάτων να πει ψέματα στον εαυτό του και στους γύρω του.. ψέματα που ολωσδιόλου δεν βασίζονται στην πραγματικότητα και που ξεπερνούν τα όρια του φανταστικού, τότε δεν έχει παρά να συνεχίσει αυτό το "ενδιαφέρον σπορ" και να το "τραβήξει όσο δεν πάει". Γιατί...όταν μαθαίνεις να ψεύδεσαι πρώτα από όλα στον εαυτό σου, μαθαίνεις να ζεις με αυτό ,το συνηθίζεις και μεγαλώνεις μαζί του. Τόσο, που τελικά δεν είσαι σίγουρος/η αν αυτά που λες και πραττεις ή αν εσύ εξ ολοκλήρου είσαι πια ένα ψέμα προσωποποιημένο! </div>
<div dir="ltr">
<br /></div>
<div dir="ltr">
Συνήθως μια τέτοιου είδους ασθένεια μπορεί να προκαλέσει βλάβες μνήμης. Τι ακριβώς εννοώ?! Όταν ένα ανθρώπινο ον, ψεύδεται ασύστολα ,με κάθε αφορμή ,χωρίς τύψεις και δισταγμούς , σε κάθε πλάσμα με το οποίο τυχαίνει να συναναστρέφεται , τότε σε κάποια φάση παθαίνει κρίση "δεν ξέρω ούτε θυμάμαι τι ακριβώς είχα πει σε ποιον και χάνω τα λόγια μου" . </div>
<div dir="ltr">
<br />
Αν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια με το στίχο "συννεφιασμένη Κυριακή..." έκανε καριέρα, τότε δε βρίσκω το λόγο για τον οποίο το "ροζ-σύννεφα παντού" δεν μπορεί να έχει την ίδια ανταπόκριση! Γιατί ροζ σύννεφα υπάρχουν μονίμως πάνω από τα κεφάλια μας. Το θέμα είναι ,αν εμείς τους επιτρέπουμε να μας παρασύρουν σε όλο αυτό το ιδιαίτερα βουκολικό σενάριο ή αν η επίγνωση των πραγματικών συνθηκών θα μας κρατήσει σε ένα ρεαλιστικό επίπεδο, χωρίς την ανάγκη δημιουργίας ψευδών προδιαγραφών ζωής...! <br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYrO1tCDlVtxT16LDe0aygJiJRuf6uUvks_snA76jqXxU4BHq8FcaFAgz5T80TCWODJHUrKauz2GavimmaGzhrm3LbfUUoPtWCxIqxuJ9Muf_dqapgUAATZ4XQFm05HxATyvK4DhhPGV8/s1600/http%2525253A%2525252F%2525252F41.media.tumblr.com%2525252F2969731c91781b30eabcf938f55d731c%2525252Ftumblr_n9uld53cji1qgiw5to1_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYrO1tCDlVtxT16LDe0aygJiJRuf6uUvks_snA76jqXxU4BHq8FcaFAgz5T80TCWODJHUrKauz2GavimmaGzhrm3LbfUUoPtWCxIqxuJ9Muf_dqapgUAATZ4XQFm05HxATyvK4DhhPGV8/s640/http%2525253A%2525252F%2525252F41.media.tumblr.com%2525252F2969731c91781b30eabcf938f55d731c%2525252Ftumblr_n9uld53cji1qgiw5to1_1280.jpg" /> </a> </div>
</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comTrikala, Trikala39.555733 21.767895tag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-2153982344389691522014-08-06T13:28:00.002-07:002015-01-09T12:13:22.444-08:00Κατάχρηση Εξουσίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnna0JAzcRMMjgbEHIW4WFUBhh6TZctLdkrIAAfB-4jaZ5j75cLpnYyGQ_5L4Euw-xCze18eKmiuASObFN1X-6_DGKknYul32E_5YJY63VOzeNFo1O_T_CBZL5oc9JRkOjkfWr40xO4Ic/s1600/xeiropedes1372155798.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnna0JAzcRMMjgbEHIW4WFUBhh6TZctLdkrIAAfB-4jaZ5j75cLpnYyGQ_5L4Euw-xCze18eKmiuASObFN1X-6_DGKknYul32E_5YJY63VOzeNFo1O_T_CBZL5oc9JRkOjkfWr40xO4Ic/s1600/xeiropedes1372155798.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<br />
Δεν ήμουν μόνη σε όλο αυτό..Ευτυχώς δεν ήμουν η μόνη που αντίκρισε κάτι τέτοιο.<br />
Πρόσφατα ,και πιο συγκεκριμένα πριν 2 μέρες έτυχε να ακούσω την έκφραση "επιχείρηση σκούπα".<br />
<br />
Ίσως οι περισσότεροι από εσάς ήδη τη γνωρίζουν. Εάν δεν ήμουν παρούσα σε αυτό το γεγονός ίσως και με το άκουσμα της ακόλουθης έκφρασης να γελούσα ή απλώς να απορούσα. Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόμουν ,πιθανόν να ήταν οι δουλειές του σπιτιού ,η καθαριότητα ή ακόμη θα ερχόταν στο νου μου η μητέρα μου,που να μου υπενθυμίζει, πως πάντα μετά το φαγητό, πρέπει να σκουπίζουμε. Μα είναι δυνατόν να ονομάσει κάποιος λογικός άνθρωπος , το "σκούπισμα"¨ως επιχείρηση?! Κάτι τέτοιο και μόνο στη σκέψη θα ήταν παντελώς γελοίο!<br />
<br />
Κι όμως... αν και αργά έμαθα και κατάλαβα ακριβώς την έννοια της έκφρασης.Και μάλιστα την κατάλαβα τόσο καλά, σαν να ήμουν ένας από τους κύριους ηθοποιούς του έργου. Και δυστυχώς για μένα ήμουν! Γιατί δυστυχώς;! Γιατί η παρουσία μου σε ένα τέτοιο περιστατικό αποτέλεσε αιτία για να συγκλονιστώ με τη συμπεριφορά ορισμένων ατόμων, να συγκλονιστώ και κυρίως να λυπηθώ κοιτάζοντας φευγαλέα στα μάτια ένα άτομο που στιγμάτισε τη ζωή μου!<br />
<br />
Όπως και να χει...όταν, καθώς περπατούσα αμέριμνη μέσα σε μία από τις πιο ζεστές νύχτες του καλοκαιριού, ένιωσα να με σπρώχνει με μανία μία γυναίκα ,σαν να έδινε δωρεάν iphone η Apple ένα πράγμα, τρόμαξα τόσο, που έμεινα ακίνητη εκεί για μερικά λεπτά. Μα δεν ήταν τόσο η ίδια η γυναίκα που με έσπρωξε, αλλά ο σκοπός για τον οποίο με"έκανε πέρα" και αυτό που έκανε αμέσως, μόλις κατάφερε να αδειάσει το πεδίο. Για λίγα λεπτά... νιώθω λες και βρίσκομαι σε ζούγκλα. Μια ζούγκλα με λέαινες και ταπεινά άκακα θηράματα. Εγώ και οι γύρω μου αποτελούμε μικρά πτηνά που πετούν δεξιά αριστερά και παρακολουθούν το γεγονός. Η γυναίκα χωρίς κανένα έλεος ,χωρίς δεύτερη σκέψη για αυτό που πρόκειται να κάνει, τρέχει και ορμά πάνω , γαντζώνεται κυριολεκτικά στην πλάτη ενός πλανόδιου αλλοεθνή μικροπωλητή . Προσπαθεί απλώς να πουλήσει τσάντες! ΔΕ ΣΚΟΤΩΣΕ . Μαζί με αυτή ακολουθούν και άλλοι 2 άντρες που ρίχνουν κάτω έγχρωμο νεαρό και του περνάνε χειροπέδες. Αφού εκτέλεσαν , με φρικτά τυφλή υπακοή τις εντολές των ανωτέρων , και αφού τον έχουν πετάξει σε μία γωνία χαμογελούν , σαν να πέτυχαν κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο. Σαν να πέρασαν στην ανώτερη σχολή στις Πανελλήνιες, ή σαν να αποφοίτησαν ύστερα από κοπιαστικά χρόνια διαβάσματος!<br />
<br />
Η συμπεριφορά τους ήταν αρκετή για να μας εξοργίσει , εμάς όσους είδαμε με τα μάτια μας το συμβάν, όσους μείναμε εκεί με ανοιχτό στόμα , έχοντας απλά τρομάξει από την αναισθησία των "οργάνων" . Μέχρι το σημείο που βγήκε η πρώτη λέξη από το στόμα μας. Το δικό μου και της αδερφής μου. Δεν παραλείψαμε να τους τονίσουμε πως "αυτοί οι άνθρωποι Δεν είναι ζώα" πως "δεν μπορείτε να τους φέρεστε έτσι, γιατί όλοι είμαστε το ίδιο. Ας κάνουν τη δουλειά τους με περισσότερη κοσμιότητα, ή τέλος πάντων ας πιαστούν με αυτόν τον τρόπο άτομα που έχουν πράξει σοβαρά εγκλήματα. Η απάντησή τους ?! "Σας παρακαλώ δεσποινίς μου ,πηγαίνετε να διασκεδάσετε και αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας" . Και ρωτάω τώρα εγώ στον εαυτό μου, "Είναι ανθρωπίνως δυνατόν να διασκεδάσεις μετά από μία τέτοια σκηνή? Φυσικά και όχι ..γιατί για το υπόλοιπο της βραδιάς η καρδιά μου δε σταμάτησε να χτυπά.<br />
<br />
Παρά το γεγονός πως ο πατέρας μου είναι αστυνομικός , δε θα μπορούσα ποτέ να συγχωρήσω μία τέτοια συμπεριφορά. Όφειλα να μιλήσω . Όφειλαν βέβαια να μιλήσουν και άλλοι τόσοι. Γιατί αυτά ,είναι πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά και κανείς μας δε μιλάει. Σωπαίνει απλά "γιατί δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους" . Καταχρώνται την εξουσία που θαρρούν πως έχουν στα χέρια τους και την εκμεταλλεύονται σε οποιαδήποτε συνθήκη!<br />
<br />
To άρθρο αυτό έπρεπε να γραφτεί, όχι για να κάνω μία ψυχανάλυση , αλλά γιατί δε μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να μη μιλήσει. Και όλοι πρέπει να το κάνουμε, έτσι ώστε να υπενθυμίζουμε σε ανθρώπους σαν αυτούς πως όλοι είμαστε ίσοι και πως δεν μπορούν μερικά σήματα παραπάνω στους ώμους τους ,να τους κάνουν να φέρονται στους άλλους σαν ανήμπορα ζώα.. Ποτέ ωστόσο δε θα επαινούσα το παρεμπόριο.. γνωρίζοντας πως είναι κάτι παράνομο.</div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-89279849017467580492014-07-22T10:08:00.003-07:002015-01-09T12:13:05.142-08:00Άνθρωποι - Παζλ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έτσι όπως τυχαίνει να καθόμαστε στην παραλία, κατά τη διάρκεια μιας δροσερής ημέρας πίνοντας τον αρκετά πικρό καφέ μας, φυσάει, και νιώθουμε πως εμείς, ως όντα πρόκειται να διασκορπιστούμε ξαφνικά σε χιλιάδες κομμάτια και το κάθε ένα κομμάτι μας να φύγει σε διαφορετικές τοποθεσίες. Ή για να είμαι ειλικρινής, αυτό μπορούμε επίσης να το αισθανθούμε όταν απλά νιώθουμε πόνο...πόνο ή στενοχώρια ύστερα είτε από ένα χωρισμό είτε από θάνατο. Ας μην ξεχνάμε ,πως κάθε χωρισμός είναι και ένας μικρός θάνατος, της ταπεινής ζωής μας. Πόσες φορές δεν έτυχε να νιώσεις...απλά αποτελούμενος από αναρίθμητα μικρά τμήματα ,από τα οποία αν λείψει Κάτι , ανεξαρτήτως του μεγέθους του, ή του χρονικού διαστήματος που αποτελούσε μέρος σου, νιώθεις κενό. Ένα κενό από το οποίο μπάζει τόσος αέρας που αρχίζεις να κρυώνεις.<br />
<br />
Αν υποθέσουμε πως ο άνθρωπος ψυχικά δεν αποτελεί μία μονάδα, αλλά αποτελείται από τόσα κομμάτια ,όσα έχει και ένα αρκετά δυσεπίλυτο παζλ ,που έτυχε να σου χαρίσει ένας θείος σου στη γιορτή σου όταν ήσουν μικρός ,απλά και μόνο επειδή το βρήκε προσφορά σε κάποιο τυχαίο σούπερ μάρκετ κοντά στη γειτονιά του. Παζλ ο άνθρωπος; Σκέφτεσαι. Ναι! Όπως κάθε παζλ μικρό ή μεγάλο, με 100 ή χίλια τρομακτικά μικροσκοπικά τμήματα, τα οποία παιδεύεσαι με τις ώρες ή ακόμη και μέρες για να ολοκληρώσεις έτσι περίπου είναι και ο άνθρωπος. Μόνο που για την ολοκλήρωση ενός ανθρώπου δε χρειάζονται μέρες ,χρειάζονται χρόνια ολόκληρα και αυτά ίσως και να μη φτάσουν. Έως ότου φτάσει στο θάνατό του ο κάθε άνθρωπος, τείνει να συμπληρώνει στην ψυχή του και από ένα κομμάτι.<br />
<br />
Στα παζλ, το κάθε κομμάτι ακόμη και αν δεν αναδεικνύει κάποια συγκεκριμένη εικόνα, ακόμη και αν η όψη του μας είναι παντελώς αδιάφορη, και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να το τοποθετήσουμε σωστά έτσι ώστε "να συμπληρωθεί το καρέ" ,που λέμε, έχει μία συγκεκριμένη σημασία. Είναι απαραίτητο ειδάλλως δεν πρόκειται να διαμορφωθεί η τελική εικόνα του παζλ. Και αν τύχει και αυτό "απουσιάσει"/λείπει τότε η εικόνα θα είναι ανολοκλήρωτη και λειψή. Έτσι κάπως θα μοιάζει και ο άνθρωπος. Κάθε μικρό γεγονός , κάθε νέος άνθρωπος που γνωρίζουμε, και κάθε περιστατικό μπορούμε να το παρομοιάσουμε με ένα μικρό κομμάτι ενός παζλ. Είμαστε άνθρωποι που ζουν και δεν μπορούμε να γίνουμε ολοκληρωμένοι αν κάποια από τα κομμάτια απουσιάζουν από το δικό μας παζλ. Όσο όμορφα ,ασήμαντα ή άσχημα είναι μερικά από τα κομμάτια μας, δεν παύουν να έχουν καταλυτικό ρόλο για την τελική διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.<br />
<br />
Ζώντας καθημερινά πράγματα , κάνοντας λάθη , και επιλέγοντας λάθος έρωτες, το μόνο που κάνουμε είναι να μορφοποιούμε ένα τελικό αποτέλεσμα. Η εικόνα που προκύπτει και η αύρα που προσφέρει στους γύρω μπορεί να μη φαίνεται τέλεια, μπορεί να μην είναι η ιδανική μα αν παρατηρήσεις ακόμη και τα λιγότερο όμορφα τμήματα της φαίνεται πλέον να έχουν αξία, και να αναδεικνύουν μία ξεχωριστή ομορφιά ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Τέτοια ομορφιά , που να χάνεται μέσα στο ολοκληρωμένο όλο! Ζούμε για να αποκτούμε εμπειρίες. Εαν κάποιες από αυτές χαθούν , όπως τυχαίνει να χάνονται και τα κομμάτια του παζλ, τότε θα είμαστε κενοί κατά κάποιο τρόπο. </div>
Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2840047854604507965.post-69925671474114806052014-06-21T15:34:00.001-07:002014-06-21T15:34:55.449-07:00<p dir=ltr>The interior of our university</p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyqH0Zuy8chRudVUOWv3JuJnDRWV_OXhRLUIAp0YR2TskHZ0FgbN6bZneSFLPW27Z4AyvKCyXEQfYPLBwlQiuI67NgKNUACT9j2k88jRSdeXPyxFI2yXWkCRQH7RLjfFvN-IGgXsl8EQ/s1600/20140509_104501.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfyqH0Zuy8chRudVUOWv3JuJnDRWV_OXhRLUIAp0YR2TskHZ0FgbN6bZneSFLPW27Z4AyvKCyXEQfYPLBwlQiuI67NgKNUACT9j2k88jRSdeXPyxFI2yXWkCRQH7RLjfFvN-IGgXsl8EQ/s640/20140509_104501.jpg"> </a> </div>Emmy K.http://www.blogger.com/profile/02941833623632976640noreply@blogger.com