Συμβαίνουν τόσα καθημερινά, τόσο πολλά , τόσο γεμάτα από μελαγχολία,θλίψη ή χαρά γεγονότα που δεν ξέρεις σε κάποια φάση εάν το μυαλό σου ή η καρδιά σου, εάν τα μάτια σου ή τα αφτιά σου θα αντέξουν να χωρέσουν και άλλα. Δεν ξέρεις εάν εσύ ο ίδιος μπορείς να συνεχίσεις γνωρίζοντας ήδη τόσα και παρακολουθώντας τόσο αναπάντεχα και αμφιλεγόμενα συμβάντα! Προσπαθείς να αδειάσεις το μυαλό σου και να το ξεκουράσεις από τα όσα συμβαίνουν και δεν παύουν να συμβαίνουν στην προσωπική σου ζωή και ξαφνικά καταλήγεις να προβληματίζεσαι για τόσο σοβαρά ζητήματα που αφορούν άλλους, όχι εσένα, άλλους!
Γράφω ,και πρώτη φορά χρησιμοποιείται α' ενικό μετά από καιρό σε αυτή τη σελίδα, γιατί δεν ξέρω πια με τι έχει γεμίσει το κεφάλι μου. Κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο το μόνο που βλέπω είμαι ένας μουντός καιρός (όχι πως είναι κάτι ασυνήθιστο για τη συγκεκριμένη πόλη) , αλλά τον νιώθω πιο μουντό από ποτέ, σαν την ψυχολογία των ανθρώπων! Νιώθεις πως αυτό το βαρύ κλίμα σε ακολουθεί παντού ...ειδικά τις τελευταίες ημέρες! Αναπνέεις και ο αέρας έχει κάτι τόσο μελαγχολικό ,κάτι τόσο καταθλιπτικό και αυτό περνάει μέσα στα πνευμόνια σου , τόσο εύκολα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για άτομο συναισθηματικό που λαμβάνει υπόψιν του και προβληματίζεται με αυτά που συμβαίνουν γύρω του.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψιν ,όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, όσα ειπώθηκαν τον τελευταίο καιρό και όσα έχουν γραφτεί στο διαδίκτυο ή όσα δημοσιεύτηκαν σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα τον τελευταίο μήνα απ'ότι εδώ και μήνες ή χρόνια, αποφάσισα να γράψω κάτι, αν ότι "το κάτι" , σίγουρα κάτι που θα διαβαστεί μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Που θα αξιολογηθεί και θα κριθεί όπως όλα τα υπόλοιπα! Με τον ίδιο τρόπο όπως και τα άλλα! Γιατί εδώ μιλάμε για ισότητα και δικαιοσύνη . Κάθε δημιούργημα κάθε συγγραφή κάθε έργο και στην προκείμενη περίπτωση κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που δημιουργείται /γεννιέται κρίνεται , σχολιάζεται και έχει να αντιμετωπίσει ποικίλων ειδών κριτικές ή παρεμβάσεις!
Όμως , τι συμβαίνει όταν κριτικές ή σχολιασμοί δεν αποβλέπουν παρά μόνο στην κατάπτωση ηθικού , στην ισοπέδωση της αξίας ή του εγώ κάποιου ή ακόμη και στην ψυχολογική προσγείωση?! Τι συμβαίνει όταν ένας συγκεκριμένος αριθμός ατόμων , έχει πλαστεί ή έχει προοριστεί στο να δυσκολεύει τη ζωή κάποιων άλλων ?! Σε αυτό το σημείο , είναι απαραίτητο να γίνει η εξής παρέμβαση : "Ο ρατσισμός δε γεννιέται, διδάσκεται". Κανένα ανθρώπινο ον λοιπόν, δεν έχει γεννηθεί δεν έχει δημιουργηθεί με το συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή του.Κανένας άνθρωπος δε γεννιέται έχοντας στην κατοχή του ρατσιστικές συμπεριφορές , κακόβουλες εκφράσεις ή κατακριτικές διαθέσεις απέναντι σε άλλους! Ο ρατσισμός δεν αποτελεί ολωσδιόλου έμφυτο χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου και σε καμία περίπτωση κάποιος δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για τέτοιου είδους "κατορθώματα" ή συμπεριφορές.
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, δε ζούμε σχεδόν ποτέ μόνοι μας.. Από τη μικρή κιόλας ηλικία μας δεχόμαστε μηνύματα από κάθε μέλος της οικογένειάς μας ή του κύκλου μας. Και σε όλη τη διάρκεια της ωρίμανσης μας , τα πάντα γύρω μας , οι συμπεριφορές των προτύπων μας ή των στενών προσώπων μας είναι αυτές που καθορίζουν το ποιοι είμαστε και ποιοι θα γίνουμε αύριο! Κάθε ένας από εμάς δέχεται καθημερινά διαφορετικού είδους επιρροές από το περιβάλλον του, που πολύ πιθανό κάποιες από αυτές να τον οδηγήσουν στη διαμόρφωση μίας αρκετά ρατσιστικής συμπεριφοράς. Ο ρατσισμός δεν μπορεί να μετρηθεί , δεν υπάρχει "είμαι λίγο ρατσιστής" ή "δεν είμαι με όλους" . Ο ρατσισμός από τη στιγμή που γεννιέται, εάν υπάρξουν κάποια στιγμή οι καλοθελητές για την επέκτασή του, τότε ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, ούτε για τον ίδιο σου τον εαυτό , πόσο τερατώδη μορφή μπορεί να πάρει!
Όλα εξαρτώνται από την παιδεία , τη μόρφωση την ανατροφή και τις παρέες που έχεις. Κανένας δεν μπορεί να πει πως εξαρτάται από τη νοημοσύνη , γιατί κανένας δεν μπορεί να ειπωθεί πως είναι λιγότερο έξυπνος από τον άλλο, ή πιο αδύναμος! Πολλοί είναι αυτοί που παρά το γεγονός πως διαθέτουν άριστη παιδεία ή άριστη ανατροφή από την οικογένειά τους, διαβάζοντας λάθος πληροφορίες ή ακολουθώντας λάθος άτομα και κανόνες κατέληξαν να γίνουν από τους καλύτερους μαθητές στους καλύτερους ανθρωποκτόνους, παρασυρμένοι από τη δίψα τους για επιβολή δόξας και αυτοκυριαρχίας, και πνιγμένοι σε μία πλαστική ωραιοποιημένη γυάλα "ανώτερων-κατώτερων".
Το μόνο σίγουρο είναι πως για το συγκεκριμένο θέμα θα μπορούσαν να ειπωθούν τόσο πολλά, και να αναμειχθούν τόσα θέματα μέσα σε αυτό, μα το θέμα δεν είναι να γραφτούν μερικές ακόμη λέξεις ή προτάσεις.Το θέμα είναι να προβληματίζεται ο κόσμος καθημερινά με γεγονότα που συγκλονίζουν όχι μόνο τη χώρα μας αλλά άλλες τόσες! Το πρόβλημα όμως, υπάρχει από πάντα, δεν είναι κάτι που άλλαξε τα τελευταία χρόνια ή τον τελευταίο μήνα και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που κάθε μέρα ζουν ξένοιαστοι και όταν κάτι κατακλύζει τα media αποφασίζουν πως ήρθε η ώρα να σοβαρευτούν και να δημοσιοποιήσουν και αυτοί κάτι για το αντίστοιχο θέμα που θερίζει κάθε οικογένεια, και που έχει πάρει τεράστια έκταση σε κάθε λογής ιστοσελίδα ή κανάλι. Έτσι είναι οι άνθρωποι και έτσι ήταν πάντα , τείνουν να ενδιαφερθούν όταν κάτι φτάσει να πάρει μεγάλες εκτάσεις.
Μην ασχολείστε αφότου συμβούν τόσα σοβαρά περιστατικά, αλλά εσείς που κάθε μέρα παλεύετε, αγωνίζεστε για την καταπολέμηση ανάλογων προβλημάτων και ενδιαφέρεστε πραγματικά, μην πάψετε να το κάνετε. Και εσείς που τη μία μέρα κοινοποιείτε άρθρα κατά του ρατσισμού , μιας και αυτό είναι "επίκαιρο ζήτημα", μην σπεύσετε να κοινοποιήσετε ρατσιστικά σχόλια σε κάποιον που απλώς δε συμπαθείτε την επόμενη . Αναλογιστείτε τις συνέπειες και σκεφτείτε με ωριμότητα πως κάθε πράξη κάποια στιγμή επιστρέφει αν όχι με τον ίδιο τρόπο με παρόμοιο ή χειρότερο! Γιατί όλοι και όλες υπήρξαμε θύτες ή θύματα ρατσισμού!
